اولین حرکت طراحی؛ تعریف محدوده ساختمانی نسبتا بلند و کم عرضی بود که مقدار زیادی از نور روز را به خود راه می داد؛ در حالی که وسعت باغ پشت ساختمان را بیشتر می کرد. و برای تقسیم کردن این حجم میان دو شریک، از یک دیوار مشترک مستقیم استفاده شد که شرایط یکسانی برای دو خانواده بوجود می آورد که این اتفاق در برش بهتر دیده می شود.

در این ساختمان به طور فوق العاده ای، هیچ ستون داخلی وجود ندارد و در عوض خرپاها و تیرهای فلزی در دیوارهای داخلی و خارجی مخفی شده اند و به صورت یک قاب پیچیده افقی در تراز های مختلف با یکدیگر اتصال دارند. بر خلاف این موضوع، قسمت های بزرگ شیشه ای در نماهای جلویی و پشتی وجود دارند که معمولا عرض و ارتفاع کامل هر اتاق را پوشانده اند.در غیر اینصورت دیوارهای خارجی با پانل های مسطح و هم ترازی پوشانده شده اند تا تاکیدی بر مکعب انتزاعی کل ساختمان بوده و از هر گونه جلوه ساختاری دال بر جدا بودن این دو واحد از هم پرهیز می کند.