به گزارش ارگان معماری: پیتر بهرنس از طراحان و معماران خودآموخته آلمانی قرن 20 بود که در سال 1868 در هامبورگ آلمان متولد شد. تحصیلات خود را در طی سال های 1886 تا 1889 در مدرسه هنر Kunstgewerbeschule  گذراند و از سال 1890 به عنوان یک نقاش و هنرمند گرافیکی در مونیخ فعالیت داشت.

 درواقع، وی در زمینه هایی از جمله نقاشی، معماری، طراحی گرافیکی و طراحی صنعتی فعالیت داشت و از منتقدین معماری مدرن محسوب می شد. در سال ۱۹۰۷ پیتر بهرنس به همراه ۱۰ نفر دیگر از جمله هرمان موته زیوس Hermann Muthesius، تئودور فیشر Theodor Fischer، ژوزف هافمن Josef Hoffmann و... و همچنین حمایت ۱۲ کمپانی، موسسه ورک بوند را پایه گذاری کردند که از اصول جنبش هنر و پیشه اما با ساختاری مدرن تر پیروی می کردند. بعد از جنگ جهانی اول، بهرنس عمدتاً به عنوان یک معمار به فعالیت هایش ادامه داد.

 بهرنس برخلاف سبک سنتی آلمان ها که نوشتن متون به سبک گوتیک بود، به طرح های سبک رومی (Roman) علاقه مند بود. طرح های ابداعی وی برای کمپانی AEG به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۹۰۷ بهرنس به عنوان مدیر هنری کارخانه ی AEG منصوب شد. این کارخانه ژنراتور، کابل، لامپ های معمولی، لامپ های قوسی و دیگر محصولات الکتریکی را که مصارف خانگی و صنعتی داشتند، در سطح گسترده تولید می کرد. سپس رفته رفته مسئو لیت هایش افزایش یافت.

 قابل ذکر است که از سال 1907 تا 1912 معماران برجسته ای چون لودویگ میس وندرروهه، لوکوربوزیه و والتر گروپیوس از شاگردان وی بودند. پیتر بهرنس در سال ۱۹۴۰ در برلین درگذشت، اما آثار تفکرات و سبک طراحی به وسیله شاگردانش از جمله گروپیوس، لوکوربوزیه و میس وندروهه در دنیای طراحی باقی ماند. به طوری که رد پای تفکرات او در طراحی محصولات نیمه اول قرن بیستم به طور کامل مشهود است.