او عاشق معماری محلی سرزمین مادری خود بود؛ معماری با دیوارهای حجیم، پنجره های کوچک و باغ هایی پیچیده؛ اما عمیقا تحت تاثیر لوکوربوزیه نیز قرار داشت.

خانه سان کریستوبال و مزرعه خانواده فوک در حومه شهر مکزیکوسیتی (پایتخت مکزیک)، در یک سبک خاصی طراحی شد. منزلگاهی از انسان ها در کنار منزلگاهی از اسب ها قرار داده شده است، چنانچه گویا تفاوتی میان این دو جاندار وجود ندارد.

باراخان عاشق اسب ها بود و اسب ها به گونه ای افسانه ای نشان دهنده جنبه هایی از زندگی انسان ها برای او بودند. چنین ایده پردازی صریح و بی پرده ای در معماری نادر است. خانه ی انسان ها به رنگ کرم خنثی و منفعل رنگ شده است و رنگ های قرمز تند، صورتی و ارغوانی برای محدوده ی حضور اسب ها در نظر گرفته شده اند. شاید راهی دیگر برای تفسیر پروژه سان کریستوبال وجود داشته باشد و آن اینکه این اقامتگاه مخصوص دو جاندار اسب و سوار، برای زندگی در کنار یکدیگر طراحی شده است.

برای دیدن ادامه تصاویر به گالری رجوع کنید