به گزارش ارگان معماری: فرانک گری مانند یک اسفنج از عوامل مختلف تاثیر می پذیرد! وی از طبیعت، خصوصا ماهی ها، از نقاشی های معروف، از ادبیات، از معمارانی چون آلوار آلتو، از مجسمه سازان و ... بهره می برد.
او در سال 1929 در خانواده ای یهودی در شهرتورنتو (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) متولد شد. او در سال 1947 به همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کرد و در دانشگاه کالیفرنیا به تحصیل در رشته معماری پرداخت. وی در سال 1956 در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشته برنامه ریزی شهری پرداخت و همزمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد. او اکنون شهروند آمریکایی و ساکن لس آنجلس است.
در کارهای اولیه گری می توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به خصوص لكوربوزيه را مشاهده کرد این تأثیرات را تا سال 1972 می توان در کارهای گری مانند استفاده از فرمهای هندسی ساده مشاهده نمود. به طور کلی در کارهای گری نوعی تندیس گرائی را می توان مشاهده کرد، چه در توسعه خانه همسرش 1987 تا موفق ترین کارش درسبك فولدينگ که موزه هنرهاي بيلبائو است. او علاوه بر کارهای ساختمانی به طراحی جواهرات٬ لوازم خانه (میز٬ مبل و ...)، مجسمه سازی و همچنین طراحی بطری ودکا برای شرکت Wyborowa مشغول بوده و می باشد.
خانه وینتون در وینتون گست هاوس واقع در
ایالات متحده آمریکا می باشد. در مورد منبع الهام تصدیق شده ی خانه وینتون می توان
گفت؛ هنرمند ایتالیایی بنام جرجو موراندی بود که به طور وسواس گونه ای، صدها نقاشی
کوچک خاکستری از طبیعت بی جان و بطری ها و کوزه ها کشیده بود. البته کار گری شباهتی
به این نقاشی ندارد، مگر در این حس کلی که این خانه نیز مجوعه ای از اشیاست. اگر چه
این خانه بیشتر یک مجسمه سازی است تا معماری و دلیلی نیز برای این وجود دارد؛ این ساختمان
در سایت خود در ویزاتا در مینستوتا با یک خانه به سبک میس که توسط فیلیپ جانسون طراحی
شده مشترک است. به خاطر افزایش تعداد نوه ها و جمعیت خانواده وینتون، تصمیم به اضافه
کردن خانه میهمان شدند. گری برای اینکه کارش با خانه جانسون متفاوت باشد، تصمیم گرفت
یک اثر سرزنده مجسمه سازی بر روی چمنزار خلق کند.
شش فرم در این مجموعه وجود دارد که در وسط آن ها کوره سفال پزی یا برج خنک کننده ای شبیه نوعی دودکش ایستاده است. این فضا گاهی به عنوان نشیمن استفاده می شود. دو فرم دیگر هر یک در برگیرنده اتاق خواب و حمام می باشند. اما کاملا در مصالح و حجمشان با یکدیگر متفاوت هستند. فرم دیگر هم تقریبا مثلثی در پلان است که دارای دیوار و سقف انحنا دار می باشد. دو فرم آخر هم به طور مایل و عجیبی متصل به این مجوعه می باشند.
الهام گرفتن از کارهای موراندی نشان دهنده
ی این است که خانه باید به عنوان یک کار هنری جدی تلقی شود که برای برداشت های هوشمندانه
مختلف آزاد گذاشته شده است، اما این خانه دارای ایهامی از شهر اسباب بازی، اردوگاه
موقت، محوطه بازی و قصر مفرحی برای بچه هاست؛ به همان اندازه که محلی برای دوستداران
هنر می باشد.
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply