به گزارش ارگان معماری:در پروژه راید، گروهی از ساختمان ها متشکل از 28 خانه تراسی یک طبقه، در زمینی کشیده و کمی شیب دار (با جهت شیب از شمال به جنوب) قرار گرفته اند و در یک سمت خود دارای جاده ای می باشند که به منظور دسترسی به هر یک از خانه ها در نظر گرفته شده است. این خانه ها به صورت مشارکتی با انجمن خانه سازی کاکین که در سال 1962 توسط مایکل بیلی تأسیس شد ساخته شدند.

در داخل واحدها دیوارهای مشترک به صورت یکدست و به عمق 6/8 متر (22 فوت و 3 اینچ) طراحی شده و خانه ها، بسته به اندازه خود، دارای عمق های متفاوت هستند. خانه ها به صورت طولی تقسیم شده و قسمت های نشیمن در یک سمت و اتاق خواب و حمام ها در سمت دیگر قرار گرفته اند. حمام ها همگی شبیه هم هستند و اتاق خواب ها دارای یکی از دو اندازه استاندارد می باشند. پارتیشن های جدا کننده اتاق خواب های کوچکتر که به منظور انعطاف پذیری بیشتر ایجاد شده اند، می توانند به وسیله درهای عریض کشویی و صفحات تاشو به نشیمن و پذیرایی باز شوند. نورگیرهای سقفی به منظور رساندن نور روز به مرکز پلان های عمیق تعبیه شده اند و خانه های بزرگتر دارای حیاط مرکزی هستند که دورتادور خود دارای شیشه کاری تمام ارتفاع می باشند.

توجه ویژه ای به معماری داخلی این خانه ها شده است؛ گنجه هایی در همه اتاق خواب ها و نیز در هال ورودی وجود دارند؛ همچنین پارتیشن میان آشپزخانه و ناهارخوری در یک وجه خود، گنجه و در وجه دیگر، قفسه و دهلیز کار مخصوص آشپزخانه می باشد. آشپزخانه همچنین دارای واحد سرویس در کنار درب خود می باشد که از بیرون و درون دسترسی دارد. کنتورهای آب و برق، از بیرون قابل خواندن بوده و زباله دان ها از آشپزخانه پر می شوند که می توانند از بیرون برداشته شوند. در هنگام ساخت این خانه، قرار بر این بود که شیر فروش بتواند از بیرون و بدون تماس با افراد خانه، شیشه های خالی شیر را با شیر جدید تعویض کند. نازک کاریها و جزئیات اجرایی این ساختمان عموماً ساده هستند. آجرکاری سازهای (باربر) رنگ شده، پارتیشن های چوبی جلا خورده اند؛ درها و پنجره های آلومینیومی به صورت کشویی عمودی بوده و دارای قاب چوبی هستند.