برج فیبری

.jpg)
فعالیت رسمی خود را از سال 2007 آغاز کرده است. سوالی که برای شروع طراحی این برج
مطرح کرد، این بود که : “آیا یک برج باید پیام ثابتی را به مخاطب ارائه دهد؟
آیا نیازی به تفسیرهای خاص مردم از معنای برج وجود دارد؟”
.jpg)
کارفرمای این برج؛ خود دولت تای چونگ می باشد.
.jpg)
می دهد از بین آن براحتی و آزادانه حرکت کند. آنطور که به نظر می رسد، نظام این
برج، از سلسله مراتبی محدودی بهره برده و بیشتر سعی در تولید فضاهای باز، شبکه ها
و مسیرهای سبز کرده است.
.jpg)
این هشت پایه توسط تیرهای مورب به هم متصل می شوند. از مزیت های این لوله ها؛ در
دسترس بودن، سهولت ساخت و ساز و مقاوت هواست و بسیار شبیه به رشد عضلات و یا الیاف
درخت می باشند. پردازش این ساختارها با استفاده از الگوریتم هایی است که از
فرآیندهای بیولوژیکی تقلید کرده اند.
.jpg)
به عنوان ویترینی برای بهره صحیح از طبیعت عمل خواهد کرد. برجی که به محیط زیست پاسخی
مناسب داده و راحتی ساکنانش را نیز فراهم می کند و در ضمن تخیل و احساسات مردم را هم
به تکاپو می اندازد.
.jpg)
در آزمایشگاه پروسه انجام این کارها کاملا مشخص و مشهود است. چگونگی تولید انرژی از
حرکات فیزوالکتریک ها(piezoelectric) و تبدیل آن به نور درشب، نحوه انطباق با شرایط متفاوت آب و هوایی توسط
باز و بسته شدن حفاظ هایی خاص در برابر خورشید و باد.
.jpg)
و براساس سیستم هایی کاملا خودکفا و تجدیدپذیر عمل خواهد کرد. یک سری سلول های فتوولتائیک (Photovoltaic cells) نیز در سقف موزه و فضاهای یکپارچه نمایشگاهی
تعبیه شده است. در ضمن استفاده از مدولارهایی کریستالی در سقف های مات بعضی از فضاها،
منجر به تولید نور در روز و ایجاد سایه می شود.
.jpg)
از فضاهای نمایشگاهی کوچکتری تشکیل شده که منعکس کننده مقیاس محله ای می باشد وارتباط
خوبی با بافت شهری پیرامون خود دارد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)