اقامتگاه سالمندان وزوکو
.jpg)
به گزارش ارگان معماری:MVRDV یکی از فعالان ترین دفاتر معماری اروپا در سالهای اخیر می باشد و به جرأت می توان گفت که نظریات و تئوری های این دفتر بیشترین تاثیر را بر دگرگونی معماری و شهرسازی هلند در دهه 90 میلادی داشته است. در این دهه با ظهور نسل جدیدی از معماران هلندی دیدگاه های سنتی و مدرن در شهرسازی و معماری هلندی به چالش کشیده شده و اصولی جدید و منحصر به فرد در این عرصه مطرح گردیده است.
.jpg)
دفتر معماری MVRDV در سال 1990 توسط سه معمار فارغ التحصیل از دانشگاه دلف تاسیس گردید. معماران این دفتر که در دفاتر معماری بزرگانی چون “رم کولهاس”، “UN استودیو” و “مکانو” مشغول به کار بودن، به سرعت توانستند در چندین مسابقه معماری و طراحی شهری، از جمله طراحی بخشی از بافت قدیمی برلین مقام اول را کسب کنند و همچنین تئوری های جدید آنان در خصوص فضاهای مسکونی و بافت های شهری به کرّات در مجلات معتبر معماری به چاپ رسیده است. یکی از مهم ترین دلایل شهرت بین المللی این اجرای مجتمع اقامتی “وزوکو100” در فاصله زمانی سال های 1994-97 بوده است. این مجتمع شامل 100 آپارتمان مسکونی برای شهروندان بالای 55 سال می باشد و در باغ شهری در غرب آمستردام هلند واقع شده است.
.jpg)
جهت ساخت و ساز در این باغ شهر و حفظ فضای سبز آن می بایست از قواعد خاصی پیروی می گردید که طبق این ضوابط، تناسبات حجم مجتمع بگونه ای بود که تنها برای 87 آپارتمان در بلوک فضای کافی وجود داشته و بدین ترتیب برای رسیدن به عدد 100 می بایست چاره ای برای گنجاندن 13 آپارتمان دیگر در بنا پیشنهاد می شد. MVRDV برای حل این معضل از روشی منحصر به فرد استفاده کرده است که مهم ترین شاخصه و دلیل شهرت این مجتمع اقامتی نیز می باشد. در این ترفند پنج مکعب عظیم از جداره شمالی حجم کنسول شده و تعداد 13 واحد اضافی را در خود جای می دهند. ابعاد و تعداد طبقات این مکعب ها متفاوت می باشد و پیشروی بسیار زیاد آن ها توسط خرپاهایی که در پرسپکتیو های فنی مشاهده می شود ممکن گردیده است.
.jpg)
ساختار ارتباطی بلوک به نحوی است که راهروی ارتباطی در یک سمت و 87 واحد اقامتی در سمت دیگر آن قرار می گیرند که تنوع آنها از دو یا سه تیپ پلان تجاوز نمی کند. بدین ترتیب ضلع شمالی پروژه در واقع دیواره ی شیشه ای راهرو دسترسی واحدها می باشد که پنج مکعب عظیم از آن بیرون زده اند.
در تضاد با نمای ساده و تمام شیشه ای شمالی، نمای جنوبی بسیار متنوع و پویا می باشد. ابعاد، رنگ و مصالح تراس ها، ابعاد بازشوها و قرارگیری تصادفی و غیر منظم تمامی عناصر نشان دهنده تنوع در تمامی عناصر این نما می باشد. این تنوع مهم ترین عامل کاهش احساس غربت ساکنین و افزایش شخصیت فردی هر واحد می باشد.
