به گزارش ارگان معماری:مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک (elbschloss park residence) همچون دهکده ای آرام و کوچک، به دور از هیاهوی شهر “هامبورگ” در آلمان قرار گرفته است.
کانسپت کلی پروژه البشلس پارک، القا احساس تعلق به فضا از طریق طراحی ساختمان های مجزا و پراکنده در بستری با نشاط و صمیمی بوده است و شکل نامتعارف زمین نیز از جمله عوامل تاثیرگذار بر چرخش احجام می باشد. ارتفاع کم توده ها و فاصله گرفتن آنها از جداره زمین و شکل مسیر اصلی پیاده در سایت، برای مخاطبانی که درون مجموعه پای می گذارند، تنوع دید و پرسپکتیو و همچنین مقیاسی انسانی را به ارمغان آورده.
مسیرهای پیاده که با فرمی منحنی شکل درون سایت جای گرفته اند، کیفیتی مشابه پارک های محلی را به محیط می بخشند. دسترسی پیاده به ساختمان ها به وسیله راه هایی که از مسیر اصلی منشعب می شوند، ممکن گردیده که پس از گذر از پیش فضای ورودی که حریمی خصوصی برای ساختمان ها تعریف کرده و بعضا در سطح بالاتری نیز قرار گرفته، به ورودی ساختمان ختم می شوند.
مصالح غالب در نمای بناها، بتن سفید است که بی روحی و سردی احتمالی ناشی از رنگ و بافت آن، به واسطه سطوحی از نما که بافت گرم و پویای چوب را دارند تعدیل شده. این تنوع در نوع و رنگ مصالح سبب پویایی و سرزندگی مجموعه نیز گردیده است. همچنین جهت حفظ آسایش سالمندان و برقراری آرامش در فضاهای باز مجموعه، پارکینگ ها جز تعداد اندکی، در زیر زمین قرار گرفته اند. فضاهای باز گسترده سبز، چشم انداز مناسب را برای ساکنین واحدها به ارمغان آورده که نقش عمده ای در بالا بردن روحیه سالمندان مجموعه دارد.
معماری بناها به دور از آشفتگی و اغتشاش در حجم هایی ساده و خالص نمود یافته که با کاربری مجموعه همخوانی دارد. بازشوهای متعدد ناپیوسته اما ریتمیک، از دیگر عواملی است که روحیه خوابگاهی پروژه را کمرنگ و بر وجه مسکونی کردن آن تکیه کرده و تاثیری به سزا در روحیه ساکنین دارد.
پروژه شامل هشت ساختمان مجزا می باشد، ساختمان هایی که در ضلع غربی سایت جانمایی شده اند، شامل سه بلوک موازی می باشند. سطح همکف این بلوک ها که یکی از جداره های شهری پروژه را شکل می دهند به کاربری های تجاری و عمومی اختصاص داده شده. به طور کلی واحدهای اقامتی در این مجتمع را در سه تیپ کلی، شامل اتاق یک نفره، واحدهای یک خوابه و دوخوابه می توان دسته بندی نمود.
برای نهمین سال متوالی وین به رتبه اول مرسر در شهرهای با بهترین کیفیت زندگی در جهان می رسد. با وجود نوسانات اقتصادی در قاره اروپا، پایتخت اتریش به ده شهر دیگر در هشت شهر دیگر اروپا پیوست.
تحریریه معماری اَرگان می نویسد: زاویه های تند و فرم های تکه تکه شده. مهم تر از همه اینها ، روابط فلسفی مستحکم از ویژگی های بارز موجود در طرح های اوست . لیبسکیند عمیقا ضد کلاسیک است . در نزد وی قواعد کلاسیک تناسب ، هماهنگی ، نظم ، تقارن و توازن که به شکلی موقر در کاخ قرن هیجدهمی مجاور اثر وی در برلین به چشم می خورد در واقع حکم نظام هایی بسته و منسوخ را دارند .
دره 25 کیلومتری Reis که در آن شهر نشسته است حدود 15 میلیون سال پیش پس از برخورد سیارک با این منطقه باویرا شکل گرفت . علاوه بر خروج از دهانه که در آن شهر ساخته شد، سنگ ریخته گری به هوا از فشار عظیم اثر ضربه زدگی سنگ های موجود برای تشکیل الماس. این برخورد همچنین منجر به ایجاد یک سنگ درشت دانه حاوی کریستال، شیشه و الماس شناخته شده به عنوان suevite .
طرح پیتر آیزنمن که در ابتدا پروژهای مشترک با مجسمهساز شهیر ریچارد سرا بود در اول آپریل سال ۲۰۰۳ آغاز شد و در ۱۵ دسامبرسال ۲۰۰۴ به پایان رسید ولی در سال ۲۰۰۵ درست ۶۰ سال پس از جنگ جهانی دوم افتتاح شد. و به عقیده بسیاری یکی از سردترین سازههای موجود در جهان را رقم میزند.
به گزارش ارگان معماری:خانه برنز توسط پیتر برنز در سال 1901، در Darmstadt آلمان طراحی و ساخته شد. خانه برنز به طرز نامشخصی با سبک آرت نوو کار شده است ولی فرم قائم آن، سقف هرمی پرشیب آن، جناقی های آن و پنجره های جلو آمده زیرسقف ساختمان، به طور محسوسی جدا از خانه های آلمانی طبقه متوسط (بورژوا) در آن دوره نیستند.
اَرگان معماری می نویسد: طراحی معمار آلمانی در مونیخ نمونه ای از تنوع و منطق گرایی است. گالری های مستطیل شکل به صورت متقارن در اطراف بخشی قرار دارند که از طریق سه طبقه بالا می رود.
ارگان معماری میگوید: گفتگو و کشمکش در مورد ساخت و گسترش موزه ی یهود در برلین سالها به طول انجامید و طی این مدت بسیاری از کارشناسان خبره در مورد مفهوم و نتیجه ساخت چنین بنایی بحث و گفتگو کردند. نتیجه این مذاکرات برگزاری مسابقه ای در سال 1988 بود که برنده آن دنیل لیبسکنید (Daniel Libeskind) معرفی شد. معمار برجسته ای که در سال 1946 در لهستان بدنیا آمد و ساخت بخش الحاقی موزه یهو برلین از مهم ترین آثار او به شمار می رود.
به گزارش ارگان معماری:کوپ هیمل بلاو (Coop Himmelblau) عنوان دفتری است که در سال 1968 توسط سه معمار اتریشی با نام های “ولف پریکس”، “هلموت شوایسزینسکی” و “مایکل هلزر” تاسیس گردید.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع مسکونی زیمن اشتات برای اقشار کم درآمد و کارگران نیروگاهی، در حومه ی شهر برلین آلمان و در یک سایت وسیع ساخته شد. مدیر طرح این پروژه مارتین واگنر، مسئولیتی برای طرح بالادست سایت به هانس شارون واگذار کرد که شامل پروژه هایی از والتر گروپیوس، هوگو هرینگ و آلفرد فوربات بود.
به گزارش ارگان معماری:اعتبار سبک بین المللی در سال های نخست شکل گیری معماری مدرن، وامدار اندیشه های والتر گریپوس (Walter Gropius) در خصوص ویژگی های معماری عصر جدید است.
به گزارش ارگان معماری:هانس شارون (Hans sharoun) معمار مشهور آلمانی است که آوازه اش را مدیون طراحی ساختمان باشکوهی در برلین آلمان برای کنسرت فیلارمونیک این شهر است. وی طراحی این مجموعه را در سال 1956 آغاز و در سال 1963 به اتمام رساند. این مجموعه جایگزینی بود برای ساختمان کنسرت ویران شده در جنگ جهانی دوم.
به گزارش ارگان معماری:توجه به فضای سبز و سازگاری بنا با طبیعت در طراحی مجتمع های مسکونی اقامتی نکته ای حائز اهمیت می باشد اما هنگامی که ساکنین مجتمع را سالمندان و بیماران تحت مراقبت تشکیل می دهند این اهمیت نیز دو چندان می گردد.