به گزارش ارگان معماری:آثار ویلیام برودر را در سبکی از معماری می توان طبقه بندی نمود که مختص معماران جنوب غربی ایالات متحده آمریکا و همخوان با شرایط جغرافیایی و طبیعت خاص این منطقه می باشد.
نیاز به گسترش فعالیت های فرهنگی و ایجاد بستری در جهت تعاملات اجتماعی در شهر فونیکس در نیمه دهه نود میلادی پس از آن که شهر به مدت یک دهه به یکی از پرشتاب ترین شهرهای آمریکا در جهت رشد و توسعه تبدیل گشته بود، پر رنگ گردید. یکی از موفق ترین کارهای این دوره کتابخانه مرکزی فونیکس است که از لحاظ عملکردی با نیازهای موجود و از لحاظ اقلیمی با شرایط خاص ایالت آریزونا نظیر تابش شدید آفتاب و دمای 50 درجه تابستان کاملا تطابق دارد. شاخصه برجسته این بنا تنوع نورگیری های افقی و عمودی است که در سطوح نما جهت کنترل تابش مستقیم خورشید نصب شده اند.
کتابخانه در پنج طبقه سامان دهی شده است که طبقه همکف شامل فعالیت های عمومی نظیر تجاری، سالن تئاتر و کافه است. تاثیرگذارترین فضای داخلی مجموعه فضای مطالعه در طبقه پنجم با مساحت چشم گیر چهار هزار متر مربع است که به دلیل چشم اندازش معمار از آن بعنوان اتاق شهر نام برده است.
در مرکز بنا آتریومی عظیم قرار دارد که ارتباط عمودی اصلی بنا در آن قرار گرفته است و ویلیام برودر از آن بعنوان دره کریستال نام برده است. سیستم شبکه ستون ها به نحوی است که امکان گسترش پروژه در آینده می باشد.برودر طبقه همکف را به مرکز تجاری کوچکی تشبیه کرده است که نیازهای فرهنگی روزمره مردم عادی را برآورده می کند. طبقه دوم کتابهای مرجع، رایانه های در دسترس عموم و اسناد دولتی و طبقه سوم شامل دفاتر مدیریت و خدمات پشتیبانی سایر فضاهای غیر عمومی است.در طبقه چهارم کلکسیون های خاص و امکانات سخنرانی جانمایی شده است. تابش خورشید از شمال شرقی و شمال غربی توسط پارچه های سفید رنگ که همانند بادبان بر روی بدنه شمالی نصب شده و جلوه های متفاوت در این نما را ایجاد می کنند کنترل می شود. در جبهه شمالی نیز سایبان های آلومینیومی قرار دارند که حرکت آنها توسط برنامه های کامپیوتری کنترل شده و زوایای آنها متناسب با مسیر تابش خورشید تغییر می کنند.
پس از مسائل مربوط به تامین مالی، تهدید به توقف پروژه در سال گذشته، برنامه هایی برای مرکز هنرهای نمایشی رونالد O. Perelman در مرکز تجارت جهانی در حال حاضر پس از توافق بین محل برگزاری و اداره بندر نیویورک و نیوجرسی آغاز می شود.
ارگان معماری به نقل آرچ دیلی می نویسد: توانایی معماری برای آوردن افراد با هم شاید یکی از بزرگترین ویژگی های الهام بخش خود باشد. و در حالی که بخش “آوردن مردم با هم” معمولا به صورت مفهومی معنی دار است، هیچ نوع ساختمان به اندازه ورزشگاه به اندازه شگفت انگیزی وجود ندارد که به معنای واقعی کلمه دهها هزار نفر در یک جا جمع شده باشد.
ارگان معماری می نویسد: مداخله حداقل به منظور تقویت ساختمان های تاریخی و سایت با ایجاد یک آستانه واضح برای بازدیدکنندگان به عنوان گردش در اطراف پایه قبر است. این مرکز به عنوان یک انتقال دهنده است که از طریق مرکز بازدید کننده جدید و صعود به بالای تپه، ساختمان ادغام با چشم انداز برای تبدیل شدن به محجوب و غیر قابل تشخیص است. بالا از ساختار جدید با ارتفاع بالای سطح تپه هماهنگ است، ایجاد یک پایگاه داده که معماری قدیمی و جدید را در سایت پیوند می دهد.
رتبه بندی شهرهای یک تلاش خطرناک است. هنگامی که این زمین بزرگ و 7.6 میلیارد ساکن آن هرگز به چیزی جز یک توافق نرسید چه می تواند عینی و منصفانه باشد؟ با این حال شرکت مشاوره بین المللی Resonance Consultancy چالش هایی را بر اساس نظرات مردم دریافت می کند : “بازدیدکنندگان شهر و ساکنان آن”.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع مسکونی بوبشکو دارای 6 آپارتمان در 3 تراز می باشد که بر روی پارکینگ اتومبیل طبقه ی همکف قرار گرفته است. این ساختمان به 2 بلوک با 4 واحد در یک سمت و 2 واحد در سمت دیگر تقسیم شده و این دو قسمت توسط یک مسیر عبوری مرکزی از هم جدا شده اند.
اَرگان معماری می نویسد: در طراحی تادائو آندو شکوه زیادی دیده می شود و عملکرد چشم انداز تگزاس نیز به عنوان بخشی از برنامه موزه در نظر گرفته می شود. گالری هایی با مساحت 53 هزار فوت مربع طوری تغییر کرده اند که احساس مجسمه ها و نقاشی های باشکوه را در فضای فراوان به بازدیدکندگان بدهند و هرگونه احساس محدودیت را از بین ببرند.
به گزارش ارگان معماری:در مورد خانه باوینگر چیزی که مورد قبول همه ی افراد باشد، وجود ندارد؛ این خانه حتی درون و بیرونی مجزا از یکدیگر ندارد. فضایی که توسط دیوار سنگی حلزونی شکل آن ایجاد شده است، از گشودگی نسبی تا محصور بودن نسبی ادامه می یابد.
به گزارش ارگان معماری:زندگی سلامت موضوع اصلی مدرنیسم، در دهه 1920 بود؛ معماری سفید رنگ جدید، ضیافتی از هوای تازه، نور آفتاب و فضایی برای جسم انسان آزاد شده بود.
موزه هنر فورت ورث، اثر آندو، معمار برجسته ژاپنی، از معدود آثار او در خارج از ژاپن به شمار میآید. او با ظرافت و دقت خاصی طبیعت را وارد معماری میکند، چنان که گویی از ابتدا جداناپذیر بودهاند. با ارگان معماری همراه باشید تا با این شاهکار معماری بیشتر آشنا شوید.
به گزارش ارگان معماری:از آنجا که به طور کلی معماری “ریکاردو لگورتا” و فرزند وی “ویکتور لگورتا” بیشتر ساختمان محور است تا زمینه گرا، کتابخانه عمومی سن آنتونیو ایالت تگزاس آمریکا نیز همچون سایر آثار آنها پیوند ضعیفی از لحاظ رنگ و فرم با بستر و زمینه خود داشته و بیشتر سعی دارد تا به عنوان عنصری شاخص در مقیاس شهری شناخته شود تا ساختمانی ساده که بدون توجه به آن نیز می توان از مقابلش عبور نمود.
ارگان معماری میگوید: هر چند که شکل گیری “معماری سفید” حاصل نظریات و آثار پنج معمار نیویورکی در دهه شصت و هفتاد و میلادی بوده است، اما در این میان وفاداری ریچارد مه یر به این نوع از معماری مهم ترین عامل تداوم و ماندگاری معماری سفید می باشد.