کلونی گویل

به گزارش ارگان معماری:کلیسای کلونی کارگری (COLONIA Guell) واقع در سانتا کولوما اسپانیا است. این شهر در 20 کیلومتری خارج از بارسونا قرار گرفته و حدود 7000 نفر جمعیت
دارد. از قرن بیستم به بعد این منطقه با رشد چشمگیری رو برو گردیده است.

در سال 1898، آنتونی گائودی به همراه  Count Eusebi de Güell محلی را برای عبادت در نظر گرفته و شروع به ساختن یک کلیسا کردند. که البته به خاطر مسائل و مشکلات مالی، پروژه به اتمام نرسید. هنگامی که در سال 1915 کار متوقف شد، تنها برخی ازآن تکمیل شد، با این حال توسط یونسکو در لیست میراث جهانی قرار گرفت.

در سال 2002، توسط آنتونیو مورنو گونزالس (Antonio González Moreno) مرمت بنا انجام شد که البته با قسمت هایی از این مرمت، مخالفت هایی وجود داشت. آنتونی گائودی ای کُرنت (۲۵ ژوئن ۱۸۵۲ – ۷ ژوئن ۱۹۲۶) معمار کاتالونیایی از بزرگ‌ ترین معماران دو قرن اخیر شناخته می‌ شود. عمده ی شهرت او به خاطر سبک منحصر به فرد و غریب و بسیار شخصی آثارش در شهر بارسلون است. گائودی در منطقه ی تاراگونیا از ایالت کاتالونیا به دنیا آمد. پدر، پدر بزرگ و پدر جدش و همین‌ طور خانواده ی مادرش، همه مسگر بودند. او تحصیلات دبیرستان را در سال ۱۸۷۰ در مدرسه ی «پیاریست» در رِئوس به پایان رساند و سپس به مدرسه ی معماری بارسلون رفت. خلق و خوی پرهیجان و استعداد سرشار او سبب پیشرفت سریع او شد، چنان که سالوادور تاراگوی محقق در مورد او می‌ گوید: “همیشه تعلق خود به دیگ و تابه‌ سازان را مهم می‌ شمرد، و بارها گفت که توانایی‌ اش در دیدن اشکال در فضا و عدم نیاز به رسم نقشه ی آنها از همین پیشینه ناشی می‌شود.” گائودی در دو سال آخر تحصیل در پروژه‌ های متنوعی با معماران بزرگی از جمله فرانسیس دل ویلار و فونتسره (Fontseré) کار کرد و در سال ۱۸۷۸ مدرک معماری خود را دریافت کرد و دفتری در بارسلون باز کرد. در همان سال نقشه ی نمایشگاه بین‌المللی «ماتارو» در پاریس را تهیه کرد. در سال ۱۸۸۳ گائودی کار روی طرح کلیسای جامع خانواده ی مقدس (ساگرادا فامیلیا) در بارسلون را آغاز کرد، کاری که تا پایان عمر دست از آن نکشید. بین سال‌ های ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۴ به اندلس سفر کرد و بناهایی در این منطقه ساخت که تأثیری عمیق بر بافت معماری شهرهایی چون لئون و آستوریا گذاشت.

اولین جایزه ی تالار اجتماعات شهری بارسلون، در سوم سپتامبر ۱۹۰۱ برای عمارت کاسا کالوِت به گائودی اهدا شد. همچنین در ۱۹۱۰ در نمایشگاه هنرهای زیبای پاریس موفقیت فراوانی به دست آورد. یک سال بعد با ابتلا به تب مالت وضع مزاجیش تحلیل رفت و به شدت مریض شد، با این وجود گائودی زنده ماند. وی بیشتر وقتش را صرف اتمام طرح کلیسای خانواده ی مقدس کرد، هرچند با شروع جنگ جهانی اول اوضاع اقتصادی بارسلون نامساعد شد و اجرای طرح‌ های گائودی نیز متوقف گشت.

و اما در مورد فرآیند ساخت و ساز COLONIA Güell، آنتونی گائودی از مجموعه ای از تکنیک ها و جزئیات معماری استفاده کرده بود که بسیاری از آنها بعدا در پروژه ای با عنوان (tour-de-force) در بارسلونا برای خانواده ای مقدس مورد استفاده قرار گرفت. مصالح بنا؛ آجر و موزاییک بود که بطور فوق العاده ای از آنها استفاده شده بود. فرم بنا کاملا سنتی و به نوعی محصولی بود که به فضاهای داخلی و خارجی توجه فراوان کرده بود و با حساسیتی خاصی از نور کنترل شده در بنا بهره گرفته بود. سقف بنا که دارای طرحی از کلیسای سازمان ملل متحد است ، در هنگام نزدیک شدن به ساختمان فقط می توان یک سطح صاف را درک کرد. صافی آن به صورت مایعی در زیر حجم است که به نظر می رسد، در حرکت مداوم در داخل دید ما است. این پروژه دارای یک رابطه کاملا راحت با طبیعت است و این در حالی است که این پروژه به عنوان بستری آزمایشی برای گائودی می باشد.