قلعه حفاظتی، خیابانهای سنگفرش پیچ خورده و طرح شهری قرون وسطایی همه ویژگی های بسیاری از شهرهای اروپایی ساحلی هستند. اما هنگام کاوش در شهر فرانسوی سن ملو ، دشوار است که باور کنیم که این به سختی شهر اصلی است. آنچه که Saint-Malo از بسیاری از شهرهای اروپایی که در کنار دریا قرار دارد را جدا از محل قابل توجهی که از خط ساحلی خارج می شود جدا می شود. تاریخ پیچیده آن است که چگونه در جنگ جهانی دوم شدیدا ویران شد، اما به زیبایی شناسی اولیه بازسازی شد.
سنت مالو در قرن 1 قبل از میلاد، واقع در شمال غرب فرانسه واقع شده است، فاصله کوتاهی از محل فعلی آن در بریتانی است . اولین حل و فصل، در حال حاضر در حال حاضر St-Servan، توسط قبیله سلتیک ساخته شده است برای کنترل ورود به رودخانه رنس برای اهداف اقتصادی و نظامی. پس از سقوط امپراتوری روم، یک حلقه جدید که در نهایت تبدیل به شهر مخفی شهر مدرن شد، توسط راهبان فرار از جزایر بریتانیا ایجاد شد.
در سال 1144 اسقف Jean de Châtillon به شهر سنت مالو وضعیت حقوق پناهندگی را تشریح کرد که باعث شد همه انواع دزدها و سرکش ها به آنجا بروند و آن را به خانه های ایده آل برای کورس فرانسوی یا King of France دزدان دریایی منصوب شد. کورس ها ثروت خود را با غارت کشتی های خارجی در کانال انگلیسی، حتی تا پلیموت در ساحل انگلیسی سفر کردند. همانطور که ثروت سنت مالا شروع به رشد کرد، محدودیت های شهر گسترش یافت و از جزیره به سرزمین اصلی عبور می کرد. با این حال، خط ساحلی سقفی همچنان نقش مهمی در تعریف مکان سنت مالو در جهان برای قرن ها به دست می آید.
در سال 1940، نازی ها به شهر سن ملو حمله کردند و آن را بخشی از دیوار آتلانتیک قرار دادند. اگر چه در پایان جنگ کمتر از 100 نیروی نظامی و دو دستگاه ضد هواپیما باقی مانده بود، متفقین اعتقاد داشتند که نیروهای محور، در داخل دیوارهای شهر ساخته شده است. درنتیجه، سنت مالو به شدت توسط متفقین در سال 1944 بمباران شد و تقریبا به طور کامل توسط شلیک گلوله های آمریکایی و مقابله با نیروی دریایی انگلیس تقریبا به طور کامل از بین رفت. 80٪ از شهر از بین رفت.
در طی مدت 12 ساله 1948-1960، شهر آجر توسط آکواریوم توسط Malouins مشخص شده بازسازی شد. با این حال، به جای تلاش برای مدرن کردن سبک معماری در سنت مالو، آن را به شکوه اصلی خود بازگرداند، حفظ شخصیت قرون وسطایی آن است.
کسانی که مسئول بازسازی آن هستند، برنامه ریزی آن را نزدیک به اصل، با چند اصلاح انجام می دهند. در حالی که قلعه تکرار و تبدیل به سالن شهر شد، بیمارستان و زندان در خارج از دیوارهای شهر نقل مکان کرد. منزل ها با نمادهای گرانیت مشابه بازسازی شده و تنها تعداد انگشت شماری از خانه های نیمه تراس از سال 1600 حفظ می شدند. در مقایسه با شهرهای دیگر که پس از جنگ دوباره بازسازی شدند، مانند ورشو و درسدن، هیچ نشانه آشکاری از ساخت و ساز مدرن وجود ندارد.
Saint-Malo به نظر می رسد مورد مطالعه کامل برای بررسی زمانی که شهرهای اروپایی در اطراف سیستم های حمل و نقل قرون وسطی توسعه یافته بود، زمانی که نیاز به پیاده روی لازم بود و زمانی که ثروتمندترین در هسته شهری زندگی می کردند. امروز، در طول فصل پایتخت توریستی سن ملو، این شهر بیش از 200،000 نفر را شامل می شود. در تقریبا 57 نفر در هکتار، این نسبت متراکم تر از تراکم متوسط توکیو (25 نفر در هر هکتار) و ونکوور (22 نفر در هر هکتار) است و این یک نمونه فوق العاده از چگونگی ساخت شهرنشینی سنتی است و جمعیت های انبوه آن را می سازد بدون پیش فرض تبدیل شدن به یک megacity بلند بلند است.
رتبه بندی شهرهای یک تلاش خطرناک است. هنگامی که این زمین بزرگ و 7.6 میلیارد ساکن آن هرگز به چیزی جز یک توافق نرسید چه می تواند عینی و منصفانه باشد؟ با این حال شرکت مشاوره بین المللی Resonance Consultancy چالش هایی را بر اساس نظرات مردم دریافت می کند : “بازدیدکنندگان شهر و ساکنان آن”.
پایگاه جامع ارگان معماری می نویسد:موسسه فرهنگی جهان عرب، بنیادی فرهنگی- مطالعاتی است که با همکاری 18 کشور عربی و در جهت حفظ و اشاعه ارزش های فرهنگی جهان عرب و مبادلات علمی میان اعراب و کشورهای اروپایی در سال 1987 در پاریس فرانسه تاسیس شده است.
به گزارش ارگان معماری:طرح این خانه، اجرایی از سیستم سازه ای موسوم به دومینو با دال های کف بدون تیر و کنسول شده از ستون های باریک می باشد. این طرح یک مدل مجلل از طرح آپارتمان کارکنان، نمایش داده شده از پاویلیون دولسپریت نوو همراه با تراس سرپوشیده دو طبقه آن می باشد.
به گزارش ارگان معماری:سایت تماشایی پروژه “مرکز فرهنگی ژان ماری تی جی بائو” در مکانی میان دریا و مرداب واقع شده که دارای پس زمینه ای کوهستانی است. به گفته “رنزو پیانو” معمار این مرکز فرهنگی، زیبایی پوشش گیاهی و توپوگرافی خاص جزیره دورافتاده “نیوکالدونیا” در کرانه های خاوری استرالیا، منبع اصلی الهام وی در طرح پروژه بوده است.
به گزارش ارگان معماری:شارل ادوارد ژانره طراح محلی خانه هایی به سبک کلاسیک، در سال 1923 به پاریس فرانسه حرکت کرده و به نام مستعار لوکوربوزیه، مدرنیستی کلان شهری، با بلند پروازی های بی حد و حصر تبدیل شد.
به گزارش ارگان معماری:مرکز ژرژ پمپیدو نام مؤسسه هنری و فرهنگی است که در سال ۱۹۷۷ به نام ژرژ پمپیدو رئیس جمهور فرانسه در پاریس برپا شد. این مرکز شامل موزه ملی هنر مدرن، مرکز طراحی صنعتی، اداره توسعه فرهنگی است. نمایشگاه های هنری و فرهنگی نیز همیشه در آن برپا است. دو ارگان مهم دیگر یعنی کتابخانه عمومی مرجع و بنیاد پژوهش و هماهنگی موسیقی و آکوستیک نیز بخشی از این مرکز است.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع تجاری پابلیکیس در یکی از قدیمی ترین و با اهمیت ترین مناطق تجاری و توریستی شهر پاریس فرانسه، در سال 2002، توسط دفتر معماری Michaele saee طراحی و ساخته شد.
اخیراً هتلی در کشور فرانسه آغاز به کار کرده است که برخلاف روال معمول به جای احداث در خشکی، بر روی قایقی در رود سن در مرکز شهر پاریس تعبیه شده است. برای آشنایی بیشتر با این هتل جالب و عجیب در ادامه مطلب با ارگان معماری همراه باشید.
به گزارش ارگان معماری:ترکیب معماری و صوت؛ منجر به ایجاد و خلق فضاهایی قابل انعطاف و سرزمین های نامرئی بدون مرزهای فیزیکی محدود می شوند. البته استدلالی هم هست که بیان می کند معماری فقط بصری است و فقط اراده ای برای ایجاد محدودیت ها و مرزها دارد. در حالی که این همه ماجراجویی معماری نیست.
ارگان معماری می نویسد: معماران Tetrarcدر فرانسه، ساختمان فرهنگی طراحی کرده اند که قادر به میزبانی موسیقی و تئاتر می باشد. همچنین این مجموعه به عنوان مرکز اجتماعات شهر و تجلی گاه مشارکت شهروندان به شمار می رود. پروژه دارای 4 طبقه بوده و امید است تا سال 2020 به اتمام برسد. مساحت کلی پروژه حدود 5082 متر مربع می باشد درحالی که بسیار جمع و جور به نظر می رسد. به طوری که، فرم کلی ساختمان به شکل مربعی است که در قسمت مرکزی آن حفره ای به صورت منحنی ایجاد شده که فضای باز سخاوتمندانه و حیاط مرکزی ساختمان به شمار می رود.