هر شهر از مریبند مونترال به سنگ آهک اورشلیم ، هویت نمادین خود را از طریق تسهیلات شهری شهر می گیرد. اسکن معماری سالن 1،110 ساله آلمانی Nördlingen، خانه های چوبی قاب، سقف های قهوه ای، و خیابان های پیچ و خم تقریبا در هر دیدگاه به بسیاری از جوامع قرون وسطایی عجیب و غریب جمعیت حومه اروپا تقریبا مشابه است.
در حالی که ظاهر شهر در سال 1971، ویل وونکا کلاسیک و کارخانه شکلات ممکن است به عنوان ادعای قابل توجه آن ظاهر شود، چیزی کاملا منحصر به فرد در مورد معماری این منطقه جنوب غربی است. Nördlingen به معنای واقعی کلمه از الماس ساخته شده است – میلیون ها الماس میکروسکوپی به دقیق – با خود شهر ساخته شده در دهانه ضربه قدیمی است.
دره 25 کیلومتری Reis که در آن شهر نشسته است حدود 15 میلیون سال پیش پس از برخورد سیارک با این منطقه باویرا شکل گرفت . علاوه بر خروج از دهانه که در آن شهر ساخته شد، سنگ ریخته گری به هوا از فشار عظیم اثر ضربه زدگی سنگ های موجود برای تشکیل الماس. این برخورد همچنین منجر به ایجاد یک سنگ درشت دانه حاوی کریستال، شیشه و الماس شناخته شده به عنوان suevite .
در حدود 900 میلادی، اولین شهرک سازی ها در منطقه آغاز شد، هرچند تا زمانی که قرون وسطی نبود که دیوارهای محکم شهر اطراف آن ساخته شده بود. جمع آوری نزدیک ترین مواد موجود، ماسون ها سوئیت محلی را در اختیار داشتند . برای قرن ها، شهروندان نوردلینگن اعتقاد داشتند که افسردگی این شهر را بعنوان یک دهانه آتشفشانی نامعلوم از سنگهای قیمتی که در محدوده بسیار وسیعی از جامعه آنها قرار دارد، در بر می گیرد.
در حالی که ناخودآگاه در داخل دهانه ساخته شده است، زمین شناس یوجین شومیکر در نهایت تایید کرد که این سایت در نتیجه یک سیارک در دهه 1960 بود و تا دهه 1970، دانشمندان سنگ های اطراف آن را تجزیه و تحلیل کرده بودند تا کشف کنند که آنها 72000 تن از الماس ها را نگه داشته اند . کلیسای سنت گرگ ها، بلندترین ساختار شهر، به طور کامل از suevit ساخته شده و حاوی حدود 5000 قیراط از الماس است. با این حال، بزرگترین سنگ های قیمتی 0.3 میلی متر است و تنها با یک میکروسکوپ قابل مشاهده است. با این حال، ساختارهای سنگی پوشانده شده با الماس گفته می شود که نور خورشید را جذب می کنند و ساختمان ها را در یک لرزش نرم می بینند.
امروز، شهر باواریایی خواب آلود بیش از 19،000 نفر خانه موزه قرنیزای ریس، موزه راه آهن باواریا و تورهای معماری درخشان را هدایت می کند. پارچه های تابستانی شهر نمادین همچنان برای جذب گردشگران از سراسر جهان و همچنین محققان از ناسا و آژانس فضایی اروپا است.
برای نهمین سال متوالی وین به رتبه اول مرسر در شهرهای با بهترین کیفیت زندگی در جهان می رسد. با وجود نوسانات اقتصادی در قاره اروپا، پایتخت اتریش به ده شهر دیگر در هشت شهر دیگر اروپا پیوست.
تحریریه معماری اَرگان می نویسد: زاویه های تند و فرم های تکه تکه شده. مهم تر از همه اینها ، روابط فلسفی مستحکم از ویژگی های بارز موجود در طرح های اوست . لیبسکیند عمیقا ضد کلاسیک است . در نزد وی قواعد کلاسیک تناسب ، هماهنگی ، نظم ، تقارن و توازن که به شکلی موقر در کاخ قرن هیجدهمی مجاور اثر وی در برلین به چشم می خورد در واقع حکم نظام هایی بسته و منسوخ را دارند .
طرح پیتر آیزنمن که در ابتدا پروژهای مشترک با مجسمهساز شهیر ریچارد سرا بود در اول آپریل سال ۲۰۰۳ آغاز شد و در ۱۵ دسامبرسال ۲۰۰۴ به پایان رسید ولی در سال ۲۰۰۵ درست ۶۰ سال پس از جنگ جهانی دوم افتتاح شد. و به عقیده بسیاری یکی از سردترین سازههای موجود در جهان را رقم میزند.
به گزارش ارگان معماری:خانه برنز توسط پیتر برنز در سال 1901، در Darmstadt آلمان طراحی و ساخته شد. خانه برنز به طرز نامشخصی با سبک آرت نوو کار شده است ولی فرم قائم آن، سقف هرمی پرشیب آن، جناقی های آن و پنجره های جلو آمده زیرسقف ساختمان، به طور محسوسی جدا از خانه های آلمانی طبقه متوسط (بورژوا) در آن دوره نیستند.
اَرگان معماری می نویسد: طراحی معمار آلمانی در مونیخ نمونه ای از تنوع و منطق گرایی است. گالری های مستطیل شکل به صورت متقارن در اطراف بخشی قرار دارند که از طریق سه طبقه بالا می رود.
ارگان معماری میگوید: گفتگو و کشمکش در مورد ساخت و گسترش موزه ی یهود در برلین سالها به طول انجامید و طی این مدت بسیاری از کارشناسان خبره در مورد مفهوم و نتیجه ساخت چنین بنایی بحث و گفتگو کردند. نتیجه این مذاکرات برگزاری مسابقه ای در سال 1988 بود که برنده آن دنیل لیبسکنید (Daniel Libeskind) معرفی شد. معمار برجسته ای که در سال 1946 در لهستان بدنیا آمد و ساخت بخش الحاقی موزه یهو برلین از مهم ترین آثار او به شمار می رود.
به گزارش ارگان معماری:کوپ هیمل بلاو (Coop Himmelblau) عنوان دفتری است که در سال 1968 توسط سه معمار اتریشی با نام های “ولف پریکس”، “هلموت شوایسزینسکی” و “مایکل هلزر” تاسیس گردید.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع مسکونی زیمن اشتات برای اقشار کم درآمد و کارگران نیروگاهی، در حومه ی شهر برلین آلمان و در یک سایت وسیع ساخته شد. مدیر طرح این پروژه مارتین واگنر، مسئولیتی برای طرح بالادست سایت به هانس شارون واگذار کرد که شامل پروژه هایی از والتر گروپیوس، هوگو هرینگ و آلفرد فوربات بود.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک (elbschloss park residence) همچون دهکده ای آرام و کوچک، به دور از هیاهوی شهر “هامبورگ” در آلمان قرار گرفته است.
به گزارش ارگان معماری:اعتبار سبک بین المللی در سال های نخست شکل گیری معماری مدرن، وامدار اندیشه های والتر گریپوس (Walter Gropius) در خصوص ویژگی های معماری عصر جدید است.
به گزارش ارگان معماری:هانس شارون (Hans sharoun) معمار مشهور آلمانی است که آوازه اش را مدیون طراحی ساختمان باشکوهی در برلین آلمان برای کنسرت فیلارمونیک این شهر است. وی طراحی این مجموعه را در سال 1956 آغاز و در سال 1963 به اتمام رساند. این مجموعه جایگزینی بود برای ساختمان کنسرت ویران شده در جنگ جهانی دوم.
به گزارش ارگان معماری:توجه به فضای سبز و سازگاری بنا با طبیعت در طراحی مجتمع های مسکونی اقامتی نکته ای حائز اهمیت می باشد اما هنگامی که ساکنین مجتمع را سالمندان و بیماران تحت مراقبت تشکیل می دهند این اهمیت نیز دو چندان می گردد.