در گوشه ای دیگر دربی فلزی شبیه به درب گاوصنوق های بزرگ و سرد و مستحکم بانک ها به چشم می خورد که به دالانی تنگ و بسیار مرتفع باز می شود تنها یک روزنه ی باریک روشنایی این بخش را تامین می کند و در کف ان احجام کوچک فلزی شکل وسکه مانندی به کار رفته که هنگام راه رفتن بر روی انها صداهای گوش خراشی متصاعد می شود و صدای رنج شکنجه شدگان را تدائی می کند.این درب فلزی غول اسا هر 10 دقیقه یک بار باز و بسته می شود .
یک دالان دیگر باقی می ماند این دالان به بیرونی محصور و پوشیده از قلوه سنگ باغ تبعید و مهاجرت که شاخص ترین نشانه آن شبکه ای 49 ستون بلند ضخیم،راست گوشه وبتنی است ،منتهی می گردد از راس هر ستون تنها یک درخت زیتون روسی سر بر آورده است .
ستون ها اندکی خم شده اند ومی توان در میان آنها به قدم زدن پرداخت این فضا مشخصا نا سازگار به نظر می رسد .
دانیل لیبسکیند معمار یهودی این موزه -که به موزه ی تاریخ یهود معروف است- در قسمتی از این بنا حجمی عجیب وغریب مرتفع و ذو زنقه ای شکل با دیوارهای مستحکم بتنی و یک منبع نوری باریک راسازماندهی کرده تا یک فضای خالی،که نماد آدم سوزی است را به نمایش بگذارد.
وی در این موزه ی خالی تمامی اندیشه های هولوکاستی خود و بعضی از هم کیشانش را نمایان ساخته ، و با ایجاد یک فضای خالی یا وید که به شکل خطی از میان پلان نامنظم این مجموعه عبور میکند ،جای خالی یهودیان در برلین را یاد اور می شود.
زاویه های تند و فرم های تکه تکه شده. مهم تر از همه اینها ، روابط فلسفی مستحکم از ویژگی های بارز موجود در طرح های اوست . لیبسکیند عمیقا ضد کلاسیک است . در نزد وی قواعد کلاسیک تناسب ، هماهنگی ، نظم ، تقارن و توازن که به شکلی موقر در کاخ قرن هیجدهمی مجاور اثر وی در برلین به چشم می خورد در واقع حکم نظام هایی بسته و منسوخ را دارند .
او چیزهای پیچیده ، خرد ستیز و درون یافتی را به خرد ورزی مستقیم و بی چون و چرا ترجیح می دهد و به گمان وی خرد ورزی «مفروض» همین است و بس .
این معمار ، آرمان گرا و فردگرایی افراطی است که می کوشد فراتر از آزادی هنر برای هنر ، و فراتر از مقوله های فرم ناب گام نهد . به بیان بهتر ، او در هر ساختمانی که طراحی می کند ، در جست و جوی این است که ویژگی هایی تازه را برای معنای وضع کند ، و همچنین راه هایی تازه را برای پیوند بنا ، مکان و فضا با تاریخ ، زندگی امروز و زندگی فردا به وجود آورد .
موزه یهودیان برلین ، نمونه ای از شور و هیجان و نیز پیچیدگی جست و جوی لیبسکیند برای مفاهیم معماری است .
لیبسکیند می گوید که برای دستیابی به طرح مورد بحث ، نشانه ها و مظاهر بارز زندگی شهروندی یهود و غیر یهود را جست و جو کرده و آنها را برای ایجاد هندسه های زاویه دار در زمین ، بر روی نقشه مشخص ساخته است .
برای نهمین سال متوالی وین به رتبه اول مرسر در شهرهای با بهترین کیفیت زندگی در جهان می رسد. با وجود نوسانات اقتصادی در قاره اروپا، پایتخت اتریش به ده شهر دیگر در هشت شهر دیگر اروپا پیوست.
دره 25 کیلومتری Reis که در آن شهر نشسته است حدود 15 میلیون سال پیش پس از برخورد سیارک با این منطقه باویرا شکل گرفت . علاوه بر خروج از دهانه که در آن شهر ساخته شد، سنگ ریخته گری به هوا از فشار عظیم اثر ضربه زدگی سنگ های موجود برای تشکیل الماس. این برخورد همچنین منجر به ایجاد یک سنگ درشت دانه حاوی کریستال، شیشه و الماس شناخته شده به عنوان suevite .
طرح پیتر آیزنمن که در ابتدا پروژهای مشترک با مجسمهساز شهیر ریچارد سرا بود در اول آپریل سال ۲۰۰۳ آغاز شد و در ۱۵ دسامبرسال ۲۰۰۴ به پایان رسید ولی در سال ۲۰۰۵ درست ۶۰ سال پس از جنگ جهانی دوم افتتاح شد. و به عقیده بسیاری یکی از سردترین سازههای موجود در جهان را رقم میزند.
به گزارش ارگان معماری:خانه برنز توسط پیتر برنز در سال 1901، در Darmstadt آلمان طراحی و ساخته شد. خانه برنز به طرز نامشخصی با سبک آرت نوو کار شده است ولی فرم قائم آن، سقف هرمی پرشیب آن، جناقی های آن و پنجره های جلو آمده زیرسقف ساختمان، به طور محسوسی جدا از خانه های آلمانی طبقه متوسط (بورژوا) در آن دوره نیستند.
اَرگان معماری می نویسد: طراحی معمار آلمانی در مونیخ نمونه ای از تنوع و منطق گرایی است. گالری های مستطیل شکل به صورت متقارن در اطراف بخشی قرار دارند که از طریق سه طبقه بالا می رود.
ارگان معماری میگوید: گفتگو و کشمکش در مورد ساخت و گسترش موزه ی یهود در برلین سالها به طول انجامید و طی این مدت بسیاری از کارشناسان خبره در مورد مفهوم و نتیجه ساخت چنین بنایی بحث و گفتگو کردند. نتیجه این مذاکرات برگزاری مسابقه ای در سال 1988 بود که برنده آن دنیل لیبسکنید (Daniel Libeskind) معرفی شد. معمار برجسته ای که در سال 1946 در لهستان بدنیا آمد و ساخت بخش الحاقی موزه یهو برلین از مهم ترین آثار او به شمار می رود.
به گزارش ارگان معماری:کوپ هیمل بلاو (Coop Himmelblau) عنوان دفتری است که در سال 1968 توسط سه معمار اتریشی با نام های “ولف پریکس”، “هلموت شوایسزینسکی” و “مایکل هلزر” تاسیس گردید.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع مسکونی زیمن اشتات برای اقشار کم درآمد و کارگران نیروگاهی، در حومه ی شهر برلین آلمان و در یک سایت وسیع ساخته شد. مدیر طرح این پروژه مارتین واگنر، مسئولیتی برای طرح بالادست سایت به هانس شارون واگذار کرد که شامل پروژه هایی از والتر گروپیوس، هوگو هرینگ و آلفرد فوربات بود.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک (elbschloss park residence) همچون دهکده ای آرام و کوچک، به دور از هیاهوی شهر “هامبورگ” در آلمان قرار گرفته است.
به گزارش ارگان معماری:اعتبار سبک بین المللی در سال های نخست شکل گیری معماری مدرن، وامدار اندیشه های والتر گریپوس (Walter Gropius) در خصوص ویژگی های معماری عصر جدید است.
به گزارش ارگان معماری:هانس شارون (Hans sharoun) معمار مشهور آلمانی است که آوازه اش را مدیون طراحی ساختمان باشکوهی در برلین آلمان برای کنسرت فیلارمونیک این شهر است. وی طراحی این مجموعه را در سال 1956 آغاز و در سال 1963 به اتمام رساند. این مجموعه جایگزینی بود برای ساختمان کنسرت ویران شده در جنگ جهانی دوم.
به گزارش ارگان معماری:توجه به فضای سبز و سازگاری بنا با طبیعت در طراحی مجتمع های مسکونی اقامتی نکته ای حائز اهمیت می باشد اما هنگامی که ساکنین مجتمع را سالمندان و بیماران تحت مراقبت تشکیل می دهند این اهمیت نیز دو چندان می گردد.