در معماری ژاپني فضاي داخل يک ساختمان، معنايي را زمزمه ميکند که در طي قرنها شاهد ردپای آن در تابلوهاي نقاشي ژاپني هستيم. اين نقاشيها زمينهاي خالص و ساده دارند که با چند لکه رنگي جلوه مييابند. همان چند تاش رنگين که در نقاطي منحصر به فرد تابلو مينشيند، در ديروز و امروز فضاهاي زندگي نيز ديده ميشوند:
ژاپنی ها همچون سایر شرقی ها خانواده را کانون زندگی می دانند و نقطه عطف فضا در فضاي نشيمن خانه که رنگ گرم و خالص طبيعت را در خود دارد، جایی قلمداد می شود که اعضاي خانواده نزديکترين فاصله را با يکديگر دارند. از این رو طراح، این نقطه برجسته را با لکهاي سياه یا نواري سفيد رنگ روي زمينه مينشاند. درست به همان نرمي و لغزندگي که قلم نقاش روي بوم نقاشي ميچرخد، معمار نيز خطوط فضا را ترسيم ميکند و در عین خلوص و بدون هیچ پیرایه ای عناصر آن را شکل می دهد.در عین حال نقاشي ايراني را با ساختاری یکپارچه ميبينيم که در آن اجزاء بيشمار طرح به هم پيوند ميخورند تا در يک جمله کلي معنا يابند. مبلمان در خانه ايراني لکههاي منحصر به فرد رنگين نيست. بلکه با تار و پود بنا در هم تنيده است. طاقچه و رف هم زمان با سفت کاری بنا در تن ديوار خود را نشان ميدهد.
چنانکه پیش تر گفته شد فرهنگ ژاپنی را می توان در تمامی صور هنر بازیابی و بازشناسی کرد. جوهره اصلي اين نوع طراحي نیز تفکري است که به فعاليتهاي جاري در فضا بيش از زمينه توجه ميکند. در خانه سنتي ژاپني، فضايي که به پذيرايي از مهمان اختصاص دارد خالي از مبلمان است. کف اتاق مضرب صحيحي است از تاتامي که حجم فرو رفتهاي را دورتادور احاطه ميکند و ديگر هيچ عنصري به جز وسايل «مراسم چاي» که در اين حجم کوچک جاسازي شده است، به چشم نميخورد. فضا خالص است. رنگ ديوارها از همان رنگ اْکر چوب و بافت منحصر به فردش گرفته شده است. رنگهاي عاريهای همچون رنگهاي روغني امروز ديده نميشود. مراسم چاي است که به اتاق جهت ميدهد و نقطه عطف فضا را مشخص ميکند.
الفت ديرين ـ تکنولوژي نوين
موفقيت معماران ژاپني را ميتوان در بهرهگيري از فناوري های مدرن در تطبيق با هويت بومي آنها دانست. عليرغم استفاده از فناوريهاي جديد در حوزه ساخت و ساز، ويژگيهاي زيباييشناختي خلق فضا که برآمده از بافت، رنگ، مصالح، ساماندهي و تناسبات فضايي است، اصالت بومي خود را حفظ کرده و رگههايي از روحيه فضاهاي بومي در فضاهاي جديد نيز ديده ميشود.
در گذشته ديوار اتاقها از چوب و با پوششي از خاک رس و سبوس برنج ساخته ميشد که بسيار سبک و تنها جدا کننده فضاها بود. فضاهاي داخلي معماری معاصر ژاپن نيز متأثر از همان ترکيببندي شکل گرفته است. زمين سيالي است که ديوارهها در آن انعکاس مييابند. شفاف به نظر آمدن ديوارهها از سنگيني آن در ذهن ميکاهد. ديوارهها بياغراق تنها دو بعد طول و ارتفاع را دارند و ضخامتشان قابل توجه نيست. در عين ايجاد محرميت و جدا کردن فضاها از هم، نگاه افراد را همچون جريان آرامي از خود عبور ميدهند. استفاده از مصالح نوين به گونهاي که چنين روحي را در کالبد فضا بدهد، تدبيري زيرکانه است که بين ظرف و مظروف خود آن الفت ديرين را ايجاد ميکند.
توجه به طبیعت و بعد ماورایی آن و تلفیق ارگانیک بنا با محیط پیرامون گاه تا آنجا پيش ميرود که طبیعت تنه اصلي را تشکيل داده و عناصر و مبلمان قرار گرفته در آن شاخههايي روييده از اين درخت به شمار ميروند. مجموعه در هم تنیده این دو معماری را شکل ميدهد که فضاي درون و بيرون آن مرزي نميشناسد. در اين صورت عناصر موجود در فضای معماری نه تنها تيغ برنده طبيعت نخواهد بود، بلکه زندگي را در کالبد آن معنا ميکند. طبيعت ظرف و مبلمان، مظروف آن خواهد بود.
اين ارتباط گاه بالعکس روي ميدهد: درختي که سرنوشتش با کالبد بنا گره خورده است، نور و روشني را ميجويد. در اين ره با تن بنا برخورد ميکند، جدل ميکند، ره آشتي برميگزيند و با آن پيوند مييابد.
در معماری سنتی ژاپن ضوابط و قراردادها جهت و سطح بازشوها را تعیین نمی کند. طبيعت راه خود را در طرح معماری می گشاید و ضوابط موجود را به نرمي کنار ميزند. پنجرهها بر اساس جهات جغرافيايي و دستهبنديهاي نور شمال و جنوب گشوده نميشوند. هر پنجره تابلويي از طبيعت است که در سطح زمين ميلغزد و به درون ميآيد. سطوح جانبي ساختمان از هم شکافته ميشوند تا راهي به سوي طبيعت بگشايند و نگاه انسان را در آن گردش دهند. زمين است که قدمگاه نگاه ميشود؛ نه آسمان.
عملکرد، تناسبات، فرهنگ، فناوريهاي ساخت و پيوند با طبيعت گاه آنچنان در هم تنيده ميشوند که تفکيک و بررسي جداگانه هر کدام امري محال است. نکته قابل تأمل اينکه مجموعه در هم تنيده اين پنج عامل چنان در جوهر انديشههاي اين دو طراح رسوخ کرده که اثرات آن را در فضاهاي مختلفي که براي مقاصد مختلف و در نقاط گوناگون دنيا شکل گرفته است، به روشني ميبينيم. کندوکاو در اعماق ذهنيات دروني هر طراح، گنجينهاي ارزشمند را به دست ميدهد که با هويت او و مردمان سرزمينش ـ و در گستره وسيعتر با ويژگيهاي نوع بشر ـ هماهنگ و سازگار است و ميتواند با صورتي ديگر در دنياي امروز تجلي يابد.
رتبه بندی شهرهای یک تلاش خطرناک است. هنگامی که این زمین بزرگ و 7.6 میلیارد ساکن آن هرگز به چیزی جز یک توافق نرسید چه می تواند عینی و منصفانه باشد؟ با این حال شرکت مشاوره بین المللی Resonance Consultancy چالش هایی را بر اساس نظرات مردم دریافت می کند : “بازدیدکنندگان شهر و ساکنان آن”.
به گزارش ارگان معماری:حضور مدرنيته و به تبع آن معماری مدرن در اقصي نقاط دنيا، به دليل چالش با سنت ها و الگوهاي گذشته همواره تأثيري بنيادي در معماري کشورهاي مختلف دنيا داشته است. در اين ميان ژاپن در تلفيق الگوهاي بومي با فناوري های پیشرفته و نوین کشوري موفق محسوب ميشود.در راستاي بهرهگيري از تجارب معماران ژاپني نمايشگاهي از معماري معاصر ژاپن در نگارخانه پرديس هنرهاي زيبای دانشگاه تهران از تاريخ 10/3/86 تا 24/3/86 برگزار گرديد و به دعوت مشترک رايزن فرهنگي سفارت ژاپن در ايران و قطب علمي فناوري معماری، دو معمار ژاپني، آقاي «کازوهيرو کوجيما» و خانم «کازوکو آکاماتسو» در تالار شهيد آويني پرديس هنرهاي زيباي دانشگاه تهران حضور يافته و به ايراد سخنراني پرداختند.
طرح اولیه تحت تاثیر کتابخانه دانشگاه تاما اثر تویو ایتو بوده است. این بنا نیز دو طبقه بوده و در ساختار فضایی ساده و روان آن پیوند با محیط و جلب توجه دانشجویان از اهداف اصلی طرح بوده است.
به گزارش ارگان معماری:استفاده از تکنولوژی در جهت بازسازی معمارانه الگوهای موجود در طبیعت و همچنین مشارکت سازه و المانهای آن در تعریف فضا و پیوند تفکیک ناپذیر سازه و معماری شاخصه آثار “” است.
به گزارش ارگان معماری:در حالی که شهرهای غربی، گذشته خود را با فرم هایی مانند بلوار، ساختمان های نمادین و میدان حفظ می کنند، شهرهای ژاپنی همیشه در زمان حال زندگی می کنند و به گونه ای انتزاعی تر و بیشتر شبیه شبکه های مواجی از تغییرات هستند تا اینکه سلسله مراتبی مقاوم و ثابت داشته باشند.
خانه ی YA که در منطقه ی Hyogo ژاپن واقع شده است با هدف فضایی برای آزادی و رهایی ذهن توسط تیم Kubota Architect Atelier طراحی شده است.این خانه دارای معماری داخلی مدرن و زیبا است.
اَرگان معماری می نویسد: نمایشگاه مشهور ژاپنی هنرمند yayoi kusama، دارای عناصر ویژه و به یاد ماندنی است، که از جمله این عناصر: مجسمه های کدو تنبل، تابلوها و اتاق های آینه را می توان نام برد. در این نمایشگاه سه اتاق آینه طراحی شده است که آینه های موجود به مجسمه ها جلا بخشیده و محیط گسترده ای را نشان می دهند که بسیار آرامش بخش نیز می باشد.
به گزارش ارگان معماری:به جرات می توان گفت که یکی از رموز موفقیت مجتمع اقامتی سان سیتی، در گفت و گوی هوشمندانه و سلیس عناصر معماری و مخاطبین سالمند نهفته است، که صمیمیتی انکارناپذیر و منحصر به فرد را برای این مجموعه به ارمغان آورده است.
به گزارش ارگان معماری:مجتمع اقامتی کارمندان شرکت یاکولت (Yakult) توسط توشیو آکیموتو (Toshio Akimoto) برای سالمندان طراحی شده است. بنایی که در سال 1998 و در پایتخت ژاپن یعنی توکیو قرار گرفته و در طراحی آن سعی شده از اصول معماری سنتی و مدرن ژاپن پیروی گردد.