برای مشاهده مقالات معماری اینجا کلیک کنید
برای مشاهده سخنان معماران معروف در مورد معماری اینجا کلیک کنید
برای همکاری با معماری ارگان در زمینه نویسنده وب و تبادل اطلاعات با ما همراه باشید برقراری ارتباط
مقدمه
پیشینه معماری ایران به حدود 1000 سال پیش از اسلام میرسد و پس از ظهور
این دین، نیز تاكنون شاهد بیش از 1400 سال معماری ایرانی- اسلامی هستیم. از قدیمالایام
معماری ایران دارای دو نظام كلی آموزش بوده
است. یكی از این دو نظام، آموزش سنتی معماری است، كه ریشه در قرون و اعصار دارد و انتقال
اطلاعات و مفاهیم در آن بهصورت سینه به سینه انجام پذیرفته است؛ و نظام دوم، با ظهور
مدارس معماری در ایران و تحت عنوان نظام آموزشی آكادمیك و كلاسیك بوجود آمده است. اهمیت
بازشناسی آموزش معماری در كشور نیز در آموزش
آكادمیك بیشتر جلوه مینماید، كه غالباً در مقام مقایسه معماری و معماران معاصر، با
معماری و معماران گذشته بر میآییم. این در حالی است كه معمار معاصر را محصول آموزش دانشكدههای معماری امروزی و معمار
گذشته را حاصل آموزش سنتی معماری می دانیم.
تعریف و شرح
معماری در لغت به معنای علم بنایی و ابعاد
سازی آمده است و معمار به معنای بسیار عمارت کننده آنکه عمارت کند وموجب رونق و تعالی
گردد وعمارت نیز به معنی آبادی است. لغات هم ریشه معماری و عمارت نیز همه معنایی از
آبادانی و زندگی و حیات را درخود دارند. معمر
به معنای منزل فراخ با آب و گیاه ومردم است.
در قرآن نیز در مواردی به ساختن و معماری
و یا عمارت که ریشه معماری دارد، اشاره شده است. هنگامی که خدا میفرماید "عمروالارض” یعنی زمین را آباد کنید و زمین بنایی والا می باشد.
تعمیر هم از همین ماده است و همچنین عمر نیز به معنای تعمیر بدان بواسطه روح است واگر
زیارت خانه خدا هم عمره می گویند باز به همین خاطر است که زیارت مردم مایه آبادانی
بیت الله الحرام است.
در تفسیرالمیزان مجموعه این معانی ( لغوی
وقرانی) نشان می دهد که مفهوم "معماری” عمیقتر از
ساختن به تنهایی و ابعادش وسیعتر از به وجود آوردن کالبد یک ساختمان میباشد که مفاهیمی مانند زندهسازی
و احیاء و تداوم وحیات وآبادانی را درخود نهفته دارد یا به عبارت دیگر معماری همواره
به معنای ایجاد فضایی با روح و حیات تصور می گردد. در این جا در مقام تعریف معماری
باید به چند نکته زیر توجه کنیم :
اول اینکه در معماری همیشه معرفت و عمل
به هم پیوسته است وسیر ازمعرفت به عمل واجرا معماری را پدید می آورد. دیگر اینکه اثرمعماری
همواره در پیوند با محیط مطر ح است و بدون ارتباط با محیط و بافت اطرافش شکل نمیگیرد وتعریف نمی شود.
بدین ترتیب از مجموعه تمامی آنچه به اجمال
بیان شد بطور خلاصه میتوان گفت که:
معماری نوعی عمل خلاقانه است که مقصود آن
شکل دادن به فضای زیست انسان درتمامیتش میباشد
و گستره آن از جوابگویی به نیازهای انسانی در پیوند با محیط و طبیعت تا بیان عواطف
و اعتقادات او طیف وسیعی را در برمیگیرد.
به این ترتیب هدف این رشته تربیت افرادی
است که براین طیف عمل خلاقانه تسلط یافته و
توان انتقام بخشی به مقتضای زیست انسانی را داشته باشند تا بدین ترتیب ابعاد کمی وشرایط
کیفی زیست و رشد درجامعه فراهم گردد.
کاربرد و زیر شاخه ها
با توجه به وجوه و ابعاد رشته مراحل مختلف
شکلگیری اثر، منابع و روشهای شناخت بسیار متعدد و متنوعی که معمار ناچار به مراجعه
آنهاست و طبیعت رشته، به چهار زمینه فعالیت آموزشی یا حوزه دست مییابیم که از این
میان یک حوزه یعنی طراحی معماری نقش ستون فقرات و محور اصلی مجموعه آموزشی را به عهده
دارد و سه حوزه دیگر فن ساختمان، تاریخ هنر و معماری و مرمت و احیای ابنیه و بافتها
و مجتمعهای زیستی به مثابه پایهها و بخشهای تقویتکننده و گاهی تخصصی این ستون فقرات
محور اصلی میباشند.
طراحی معماری
درس طراحی معماری مهم ترین و اصلی ترین
درس رشته معماری می باشد. به گونه ای که دیگر دروس برای خدمت رسانی و تکمیل و در گرداگرد
این درس و یا پیش زمینه این درس ارائه می شوند و این درس، ستون فقرات رشته معماری را
تشکیل می دهد. درس طراحی معماری به این صورت تعریف گشته است که در درازای دوران تحصیل
معماری ، 5 درس زیر عنوان طراحی معماری به دانشجویان معرفی می شوند که به ترتیب طرح
1، طرح 2 الی طرح 5 می باشد( در نظام قدیم معماری، 8 طرح معماری ارائه می شد که بعدها
به 7 طرح کاهش پیدا کرد که پس از تغییر نظام آموزشی معماری و ارائه رشته معماری به
صورت کارشناسی به 5 طرح کاهش پیدا کرد).
نحوه ارائه این درس بدین صورت است که در
هر درس، یک پروژه معماری با موضوعات مختلفی همچون مسکونی، فرهنگی، آموزشی و... ارائه
می گردد. استاد مربوطه به فراخور سواد و توانایی های خویش، چند جلسه اول را به مرور
روند یک پروژه معماری و تعریف سوژه و مبانی نظری پرداخته و با معرفی سایت مربوطه، کار
طراحی دانشجویان آغاز می گردد. معمولاً دانشجویان یک سری مطالعات اولیه را زیر عنوان
فازصفر باید انجام داده و پس از کسب اطلاعات و دانش کافی در مورد سایت و موضوع پروژه
و تجزیه و تحلیل کامل سایت، طراحی های نخستین و یا به قول معماران؛ اتودهای اولیه را
انجام می دهند. معمولاً اتودهای اولیه به صورت دستی و یا ارائه ماکتهای اولیه با مواد
ارزان قیمت صورت می پذیرد. استاد مربوطه باید در هر مرحله از درس در کنار دانشجو بوده
و او را راهنمایی و ایرادات کار وی را بر طرف کرده و او را به سمت پیشبرد پروژه هدایت
کند که در اصطلاح دانشکده های معماری ایران،کرکسیون(correction) نامیده می شود.
مهندسی معماری در ایران
همانطور که گفته شد معماری در ایران قدمتی
بیش از 1000 سال دارد و نمونه های هنر مردم ایران نظیر شیخ بهایی را در همه جای این
مرز و بوم مشاهده می کنیم، اما رشته مهندسی معماری در سال 1308 همزمان با تاسیس دانشگاه
علم و صنعت که آن زمان هنر سرای عالی نام داشت در ایران متولد شد و بعدها معماران به
نامی را تربیت کرد که بنیانگذاران سبک نوین معماری در کشور بودند و می توان از میان
آنان علی صادق و ایرج مشیری را نام برد.
معماری چیست؟
ارتیاط با دیگران ، یكی از ابزارهای توسعه
قدرت رفع نیاز روحی او بوده است كه به اشكال گوناگون جلوه گر شده است و در این میان
، ابتدائی ترین آن ، ارتباط تصویری بوده است كه آثار آن بر سنگواره ها ، یادآور نحوه
ارتباط او در دوره غار نشینی است.
از بارزترین نشانه های تفاوت انسان و حیوان
، عشق به نوجوئی، تكامل و توسعه قدرت خویش بوده است. حیوان از غریزه اش مدد گرفت، لانه
و سرپناه ساخت و طی هزاران سال به آن قانع بود و در آن تغیری نداد اما انسان همواره
در اندیشه قدرت و توانائی خویش بوده است. او ابتدا دریافت كه پوست بدنش قادر به حفظ
او در برابر سرما و گرما نیست، پوست دومی چون لباس را كشف كرد تا ضعف پوست بدن را جبران
كند. باز هم به آن قانع نشد و پوسته سومی ساخت تا او را از گزند سرما و گرما ، آفتاب،
درندگان و مزاحمان بیگانه در امان دارد. این پوسته سوم را خانه نامید.
دست او دارای قدرت كافی برای شكستن درختان
، كندن خاك و كشتن حیوانات نبود و با خلق ابزار مناسب آن را توانا ساخت. همانگونه در
طول هزاران سال ، او را می بینیم كه بی وقفه در تلاش وسعت بخشیدن به قدرت و قلمرو خویش
، اعماق زمین را شكافته، به ژرفای دریا فرو رفته و در بیكران آسمان در جستجوی منابع
و پایگاه جدید است.
ارتیاط با دیگران ، یكی از ابزارهای توسعه
قدرت رفع نیاز روحی او بوده است كه به اشكال گوناگون جلوه گر شده است و در این میان
، ابتدائی ترین آن ، ارتباط تصویری بوده است كه آثار آن بر سنگواره ها ، یادآور نحوه
ارتباط او در دوره غار نشینی است.
ارتباط تصویری امروزه ار جایگاه ارزشمندی
برخوردار است و نقشه كشی یكی از مهمترین گونه های آن است كه در تمامی رشته های فنی
مورد استفاده قرار می گیرد.
همانگونه كه می دانید برای ساختن یك مجموعه
ساختمانی با اتكا به دهها هزار كلمه در توصیف آن ، بدون اینكه تصویری از آن رسم كنیم
ممكن نیست. به عبارت دیگر اگر قرار باشد ده نفر سازنده، همگی با اتكا به توصیفات موجود
از طرف نویسنده، ساختمانی بسازند، نهایتاً ده ساختمان متفاوت حاصل خواهد شد. هر چند
كه توصیفات مذكور دقیق و جزء به جزء باشد.
لذا اگر چه كلمات ، نقش مهمی را در انتقال
ایده ای طرح بازی می كند، اما نقشه، اصلی ترین وسیله برای ارتباط در كار
معماری و ساختمان
است بنابراین تصاویر در بسیاری از مواقع گویاتر از كلمات ، منتقل كننده ایده های فنی
است. به همین سبب در رشته های فنی برای انتقال ایده ها از نوعی تصاویر ساده شده خاص
به نام نقشه استفاده می كنند كه نوعی زبان ترسیمی است .با تحریریه معماری ارگان همراه باشید
این زبان همانند زبان مادری دارای قواعد
و دستورات خاص خود است.این قواعد به طور قراردادی وضع شده است و در اغلب كشورها به
صورت استاندارد در آمده است.در رشته معماری نیز از نقشه هایی استفاده می شود كه به
آن نقشه های معماری-ساختمانی می گویند.
نقشه كشی ، تركیبی است از ترسیمات تك تصویری
سه بعدی و ترسیمات چند تصویری دو بعدی.
نقشه های ساختمانی در مقیاسها و اندازه
های متفاوت ترسیم می شوند كه بتوانند تمامی اطلاعات مورد نیاز برای سات آن را اعم از
اندازه و شكل و حتی نوع مصالح را به بیننده منتقل كند.
امروزه از دو طریق می توان در این رشته
تحصیل نمود:
1. رفتن به دبیرستان و تحصیل در رشته ریاضی
فیزیك و بعد قبولی در كنكور سراسری كاردانی و یا كارشناسی.
2. رفتن به هنرستان و تحصیل در رشته نقشه
كشی معماری و گرفتن دیپلم در این رشته و بعد ورود به دانشگاه در مقطع كاردانی.
دانش آموز در دوره هنرستان می بایست دو سال در این رشته
تحصیل كند تا موفق به اخذ دیپلم فنی و حرفه ای شود. در طول این دو سال او با رسم انواع
نقشه های مورد نیاز برای ساخت یك خانه مسكونی اعم از اجرائی و معماری آشنا خواهد شد.علاوه
بر تسلط كامل بر رسم نقشه های ساختمانی با دست ،با نقشه كشی به كمك رایانه ( اتوكد
) نیز آشنا خواهد شد.
علاوه بر آن با هنر طراحی و آشنائی با مبانی
هنر های تجسمی ، شناخت اجزائ ساختمان ، نقشه برداری ، تاسیسات آب و فاضلاب ، تاسیسات
برقی ، متره و برآورد، بناهای تاریخی نیز آشنائی كامل پیدا خواهند كرد.
دانش آموز پس از گرفتن دیپلم فنی بدون گذراندن
دو ره پیش دانشگاهی می تواند با دادن كنكور سراسری یا بدون كنكور به دانشگاه آزاد و
یا علمی كاربردی راه پیدا كند و پس از گرفتن مدرك كاردانی با دادن كنكور كارشناسی وارد
دوره لیسانس شود.
سپس یا با داشتن مدرك كاردانی به عنوان
تكنسین معماری یا با داشتن مدرك لیسانس به عنوان مهندس معماری وارد بازار كار شود.
و اما...
معماری هنر و دانش طراحی بناها و سایر ساختارهای
کالبدیست. تعاریف جامع تر، بیشتر
معماری معماری را شامل طراحی تمامی محیط مصنوع از طراحی
شهری و طراحی منظر تا طراحی خرد جزییات ساختمانی و حتی طراحی مبلمان میدانند.
طراحی معماری در اصل استفاده خلاقانه از
توده، فضا، بافت، نور، سایه، مصالح، برنامه و عناصر برنامه ریزی مانند هزینه، ساخت
و فناوری است به منظور دستیابی به اهداف زیباشناختی، عملکردی و اغلب هنری. این تعریف،
معماری رااز طراحی مهندسی که استفاده خلاقانه از مصالح و فرمها با بهره گیری از ریاضیات
و قواعد علمی است، متمایز میکند.
آثار معماری به عنوان نمادهای فرهنگی، سیاسی
و اجتماعی یک کشور شناخته میشوند. تمدنهای تاریخی نخست از طریق همین آثار معماری
شناخته میشوند. ساختمانهایی چون تخت جمشید پارسه، اهرام ثلاثه مصر، هرم های سه گانه،
کالاسیوم روم از جمله چنین آثاری محسوب میشوند. آثاری که پیوند دهنده مهم خودآگاهیهای
اجتماعی بودهاند. شهرها، مذاهب و فرهنگها از طریق همین یادوارهها خود را میشناسانند.
باید توجه داشت که امروزه واژه "معماری"
در دو معنای وابسته بکار میرود:
یکی معماری به عنوان "فرایند ساماندهی
فضا" که اسممعنا شمرده شدهاست و به یک فعالیت آفرینشگر (خلاقانه) آدمی توجه
دارد و بر پایهٔ علمی-تجربی، هنر و فناوری ساخت پدید میآید. این برداشت بیشتر از سوی
معماران صورت میگیرد.
دوم معماری به عنوان "دستاورد ساماندهی
فضا" یا اثر معماری که اسمذات شمرده شدهاست و به ساختمانهایی اشاره دارد که
پیش از ساخت آنها این فرآیند پیموده شدهاست. این برداشت بیشتر از سوی باستانشناسان
و مورخین معماری بکار میرود.
در یک تعریف کلی از معماری ویلیام موریس
چنین مینویسد:
"معماری؛ شامل تمام محیط فیزیکی است
که زندگی بشر را در بر میگیرد و تا زمانی که جزئی از دنیای متمدن بشمار میآییم، نمیتوانیم
خود را از حیطهٔ آن خارج سازیم، زیرا که معماری عبارت از مجموعه اصلاحات و تغییراتی
است که به اقتضای نیازهای انسان، بر روی کرهٔ زمین ایجاد شدهاست که تنها صحراهای بی
آب و علف از آن بی نصیب ماندهاند. ما نمیتوانیم تمام منافع خود را در زمینه معماری
در اختیار گروه کوچکی از مردمان تحصیل کرده بگذاریم و آنها را مامور کنیم که برای ما
جستجو کنند، کشف کنند، و محیطی را که ما باید در آن زندگی کنیم شکل دهند و بعد ما آن
را ساخته و پرداخته تحویل بگیریم و سپس شگفتزده شویم که ویژگی و کارکرد آن چیست. بعکس
این بر ماست که هر یک، بنوبه خود ترتیب صحیح بوجود آمدن مناظر سطح کره زمین را سرپرستی
و دیدبانی کنیم و هر یک از ما باید از دستها و مغز خود، سهم خود را در این وظیفه ادا
کند".
در تعریفی دیگر از لوکوربزیه یکی از بزرگترین
معماران تاریخ میگوید:
"معماری بازی استادانه و درست اشکال در زیر نور است".
ریشهٔ واژه
واژه ی "معماری" در زبان عربی
از ریشهٔ "عمر" به معنای عمران و آبادی و آبادانی است و "معمار"،
بسیار آباد کننده. در زبان فارسی برابرهایی گوناگونی برای آن آمدهاست مانند:
"والادگر"، "راز"، "رازیگر"، "زاویل"،
"دزار"، "بانی کار" و "مهراز". مهراز، واژهای است که
از "مه" + "راز" درستشده و مه برابر مهتر و بزرگ بنایان است.
بنابراین از دو بخش "مه"، بهمعنای بزرگ و "راز" بهمعنای سازنده
درست شدهاست. این واژه برابر مهندس معمار به تعبیر امروزی است. در زبان لاتین نیز
واژه "architect" از دو
بخش archi به معنای سر، سرپرست و رئیس وtecton به معنای سازنده درست شده که کاملاً
همتراز با واژه مهراز میباشد. مفهوم دقیق واژه معماری ریشه در واژه یونانی archi-tecture به معنای ساختن ویژه دارد, ساختنی
که هدایت شده و همراه با آرخه باشد. آرخه ((arkhe از فعل آرخین( (arkhin به معنای هدایت کردن و اداره کردن است.
معماری مدرن (نوین)
امروزه برخی از نویسندگانی که به این موضوع
میپردازند، حتی مدعیاند که جنبش نوین، حکم گونهای "کلاف سردرگم" را دارد؛
آنان بر این باورند که معماران مدرن در عالم واقع، "ایدیولوژی" مشترکی نداشتند
و به طریق اولی معماری مدرن نمیتوانست اصولاً وجود داشته باشد. جنبش مدرن بیتردید
مبنا و جهتگیری ویژه خود را داشتهاست، و تنها آن دم که این به درستی درک گردد، امکان
رسیدن به ارزیابی منصفانهای از پیامدهای آن، و از جمله کوششهای پست مدرن اخیر، فراهم
میآید. به این طریق میتوان به نقطه عزیمتی برای جست و جو و پیگیری معماری مردم سالار
در عصری که در آن به سر میبریم، دست یافت.
هدف کلی معماری مدرن این است که برای انسان
محل سکونتی جدید ایجاد کند. این سکونتگاه جدید باید نیاز به شناسایی را برآورده سازد
و بدین ترتیب تجلی "رابطه دوستانه" جدید بین انسان و محیط زیست او باشد.
لو کوربوزیه در سال ۱۹۲۳ نوشت: "مسئله خانه، مسئله عصر است."، "تعادل
اجتماع به این مسئله بستگی دارد. معماری، در این دوره نوسازی، نخستین وظیفهاش تجدید
نظر در ارزشها و عناصر تشکیل دهنده خانهاست".
نخستین آگهی (اعلامیه) مهم بینالمللی معماری
نوین، وایسنهوف در اشتوتگارت –۱۹۲۷- در واقع نمایشگاهی با عنوان "سکونتگاه"
بود. جنبش مدرن با در نظر گرفتن سکونتگاه به عنوان نقطه عطف، سلسله مراتب سنتی کارهای
ساختمانی را دگرگون کرد. کلیسا و قصر، به عنوان مهمترین کارهای گذشته، اهمیت خود رااز
دست دادند، و از آن زمان به بعد موسسات عمومی دولتی، "توسعه" خانه را مورد
توجه قرار دادند. به موجب همین امر نوعی نگرش دموکراتیک جدید، بر پایهٔ ساختار دنیای
نوین پدید آمد.
بارها پیشگامان معماری مدرن تازگی جهان
مدرن را یادآور شدند، و تأکید کردند که اکنون معماری نمیتواند با فرمهای گذشته به
کار رود. در این باره، شعار لو کوربوزیه بسیار شناخته شدهاست: "عصر مهمی آغاز
شدهاست. روحیه جدیدی به وجود آمده... سنتها و رسوم باعث سرکوب
معماری شدهاند.
"سبکها" دروغ اند... عصر متعلق به ما، و سبک متعلق به آن، روز به روز معین
میشوند." و میس ون دروهه میافزاید:"نه دیروز، نه فردا، بلکه فرم را تنها
در همین امروز میتوان معین ساخت." این عقیده که بیان شد بیتوجه به عقاید سیاسی
بود، گرچه هر دو با نگرشی ریشهای با یکدیگر پیش میرفتند. هانس مه یر مارکسیست در
مقالهای با عنوان "دنیای نوین" نوشت: "هر عصری فرم جدید خود را میطلبد.
هدف ماست که به دنیای جدید، شکلی جدید با معانی امروز بدهیم. اما دانش ما از گذشته
باری است که بردوش ما سنگینی میکند..." نتیجه آنکه، معماری باید از نو دست بهکار
شود "انگار هرگز پیش از این نبودهاست"، و این هدفی است که پیش از این درباره
آغاز قرن مطرح نشده بود.با تحریریه معماری ارگان همراه باشید
در گذشته تصور فضا و فرم همچون نگارههایی
یکپارچه مینمودند که همزمان دارای ویژگیهای بنیادی(کلی) و محلی (تفصیلی) بودند. چنین
انگارههایی عبارت بودند از ستون، طاق، ستنوری، برج، هرم، و سقف گنبدی. لوکوربوزیه
با درک این موضوع معماری را به عنوان "بازی استادانه، درست و شکوهمند حجمهایی
که در پرتو نور گرد یکدیگر میآیند... و بدین ترتیب مکعب، مخروط، کره، استوانه، و هرم
فرمهای بسیار مهمیاند.." تعریف میکند.
معماری و مهندسی
همانگونه که
معماری رابطهای مشخص با هنرهای
زیبا دارد، رابطهٔ مشخصی هم با مهندسی دارد. معمار میتواند نقش یک مهندس را بازی کند
اما نباید فراموش شود که هر یک از این دو حرفه، تعریف مشخصی دارند. بیشتر ساختمانهای
تاریخی که مورد تحسین واقع شدهاند، به دست اشخاصی ساختهشدهاند که هم معمار و هم
مهندس بودهاند. هر بنا نیاز به پیشبینیهای تکنیکی دارد که کار مهندس است. در حالی
که معمار علاوه بر دیدن این نیازها، باید فراتر رود و معنا، حس یا ایدهای را منتقل
کند. برای مثال یک بنای مذهبی مثل کلیسا باید بیانکنندهٔ یک نظم کیهانی، منتقلکنندهٔ
احساس ایثار و حتی آموزشدهندهٔ ایمان و فلسفهٔ مذهبی از لابلای ریختها و تزئینات باشد.
یک ساختمان حکومتی هم باید دارای شخصیت خاص باشد و بازدیدکنندگان (یا شهروندان) را
به یک رفتار مورد انتظار وادارد. خانهها باید عملکرد ایمن و شخصیتی گرم و خانگی داشته
باشند. این اهداف و سیاستها توسط فرهنگ یا حتی خود شخص سازنده تعریف میشود و در حوزهٔ
کاری معمار (و نه مهندس) قرار دارد.
برخی معماران بارها عنوان کردهاند که یک
بنای کارکردی و ایستا ذاتاً زیبا و مطلوب است و معماری باید تنها به عنوان شاخهای
از مهندسی شناخته شود. با این همه این دیدگاه، منتقدان بسیاری دارد و بناهای کمی واقعاً
با در نظر داشتن این تئوری، طراحی و ساخته میشوند.
منابع: ویکی پدیا و...
کپی با ذکر منبع (لینک) مجاز است
یاددشتی برای تو از طرف من صرفا جهت تامل
چرا غول معماری مدرن با تخریب و انفجار
مجموعه پروئیت ایگو، سن لوئیس و بسیاری نمونه های دیگر در آمریکا و اروپا پایان یافت؟
آیا درک، شناخت و باور یک فرد و یا یک سبک در صورتی
که نمی تواند کلیه نیاز های یک انسان را پاسخگو باشد برای عموم باورهای دنیا پذیرفتنی
است؟
چه چیزی می تواند به ما ثابت کند که سبک های جدیدی
که از غرب ظهور پیدا کردند و می کنند پس از چندی توسط خودشان از بین نروند همانند معماری
مدرن؟
چرا باید سبک هایی را به خودمان تحمیل کنیم که نمی
توانند پاسخگوی نیازهایمان باشند؟
چرا اینقدر شتاب زدگی در پذیرفتن سبک های نوظهور
در ایران وجود دارد و هیچ توجهی به خطرات آینده آن نمی شود؟
معماری فقط ساختن یک سازه و ساختمان و... نیست؛ معماری
ساختن باورهاست؛ معماری همواره باید بستر آرامش حقیقی را فراهم کند و در خدمت انسان
باشد. چگونه می توان سبک های هایی را که زاده یه تفکر ماسون، لیبرال، کومنیست و...
هستند به مردم با مدال بهتر بودن تحمیل کرد.
آیا معماری لیبرالی که تفکر لیبرالی را
در پشت خود دارد تفکر جامعه را به سمت و سوی خود نمی برد؟ دلیل این همه اختلاف طبقاتی
در تهران چیست؟ معماری در آن دخیل نبوده؟
معماری اسلامی ایرانی حال حاضر تنها به
چند نماد و نشانه و چند تفسیرخود پنداشتی تبدیل شده که گاه باید گریست به حال و هوای
آن؛ نمی دانم پل طبیعت تهران اسلامی ایرانی است یا مجموعه فرهنگی امام رضا؟!
معماری معاصر ایران، کم توجهی شدید به
این حوزه از جانب افراد تاثیر گذار دینی سیاسی و حاکمیتی و.. و عدم شناخت مسئولین مربوطه و تصور
اشتباه طراحان از معماری را نشان می دهد.
لذا امیداست همکاران عزیز معمار در صدد
تحول معماری پر از هیچ حال حاضر کشور قدم بردارند و همواره با شناخت نیازهای درونی
و برونی انسان دست به قلم طراحی ببرند؛ از طرفی در عصر حاضر علارغم بی توجهی به نیازهای
حقیقی انسان در آثار معماری، تحقیقات زیادی در آن زمینه صورت گرفته که امیدوارم از آن ها استفاده بشود و تنها به ذهن خود متکی نبود.
از هیچ چیزی نباید به سادگی گذر کرد
یادداشت از: علی رضا رحمت نیا
برای مشاهده مقالات معماری اینجا کلیک کنید
برای مشاهده سخنان معماران معروف در مورد معماری اینجا کلیک کنید
برای همکاری با معماری ارگان در زمینه نویسنده وب و تبادل اطلاعات با ما همراه باشید