در سال 2017 از خوانندگان خواسته شد اگر معماران آموزش کافی در رابطه با مواد و فرایندهای ساخت و ساز داشته باشند. نتایج غلط و نتیجه گیری منفی بود: دانشگاه ها ما را به اندازه کافی آموزش نمی دهند و ما با عواقب آن در زندگی کاری ما مواجه هستیم، جایی که باید با نیروی یاد بگیریم. افزایش دانش ما در مورد مواد و ساخت و ساز - از آغاز آموزش ما - نمی تواند اختیاری باشد یا به سمت پس زمینه بیفتد. ما باید در حال حاضر بحث و دفاع از اهمیت یک طراحی خوب است.
ما شاهد ظهور مجموعه ای از اکتشافاتی است که اولویت بندی کار را در مقیاس 1: 1 نه تنها در سطح دانشگاه، بلکه همچنین توسط گروه های معماری هدایت می شود که روشی متداول و درونی ارائه می دهند که براساس یادگیری انجام می شود. پیوستن به پیاده سازی پروژه های ما روند رو به رشد است، اما نباید هرگز متوقف شود. بسیار مهم است که این تمرین به مرکز کار ما بازگردد.
برای درک معماری در پیچیدگی سازنده آن باید بدانید که اگر در همکاری های چند جانبه با دیگران کار کنیم، این تنها می تواند تحقق یابد. اگر ما یک موقعیت سخت را به عنوان "مدیران پروژه" حفظ کنیم، بدون اینکه خودمان را در کل فرآیند، تحقق بخشیدن به نتایج مورد نظر دشوار باشد، دشوار است. در حالی که این نیاز به آرامی در برنامه های دانشگاه ها منعکس شده است، در ما در تلاش برای افزایش و ضرب محتوای مربوط به این رویکرد است.
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply