باغ عفیف آباد نمونه کاملی از هنر گل کاری ایرانی است که با شماره 913 و در سال 1351 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. سازنده عمارت فعلی باغ، با 17000 متر مربع زیربنا، میرزا علی محمدخان قوام الملك دوم می باشد كه در سال 284 ه.ق آن را احداث نموده و قنات "لیمك" را كه در 15 كیلومتری باغ و در محل قصر قمشه بود برای مشروب نمودن باغ خریداری كرد. این باغ سرانجام به یكی از وارثین قوام به نام عفیفه رسید و بدین نام نیز شهرت یافت.

درب ورودی باغ در شمال آن قرار دارد. سردر باغ دارای چهار ستون گچی ساده است كه دو به دو در دو سوی آن و بر فراز ازاره آن قرار گرفته است. در پیشانی درب ورودی نقش دو شیر كه گویی را در میان پنجه های خود گرفته اند دیده می شود. پس از گذر از در، دهلیزی وجود دارد كه سقف آن را از چوب ساخته اند و با شكل های منظم هندسی مرتب كرده اند. در دیگر سوی در و بر پیشانی دهلیز، مجلس تاج گذاری پادشاه ساسانی وجود دارد كه بر قاب نیم دایره ای به وسیله كاشی های رنگارنگ قرار دارد. پس از گذر از دالان كوتاهی به محوطه وسیعی می رسیم كه عمارت اصلی در آن قسمت است. ساختمان در وسط باغ قرار گرفته و از بنای دو طبقه تشكیل شده است.

طبقه اول زیرزمین وسیعی است كه آب نمای زیبایی در آن ساخته شده و سمت شرقی آن با پنجره های مشبك و رنگینی پوشیده شده. در فواصل میان پنجره ها سنگ های گندمك نصب شده كه روی آنها نقوشی از گل و بوته حجاری شده است.

طبقه دوم كه در واقع طبقه همكف ساختمان است، تالار مجللی است كه اطراف آن را ایوان فرا گرفته است. در پیشانی عمارت صحنه ای از تاجگذاری یكی از پادشاهان ساسانی با كاشی تصویر شده است كه موبدی تاج سلطنتی را به وی هدیه می دهد.

درجلو ایوان بزرگ عمارت نیز چهار ستون بلند ساخته شده. سقف ایوان با قطعات چوبی 4 یا... گوش پوشیده شده و روی آنها با رنگ و روغن نقاشی شده است. سر ستون های ایوان گچ بری شده اند و در بالای آنها گل ها به تقلید از نقوش تخت جمشید گچ بری گشته اند.

دیوار اتاق های تالار اصلی نیز همگی گچ بری و مقرنس كاری شده و با نقش های گل و بته و صحنه شكار و مجالس بزم و رزم مزین شده اند. در دو طبقه ساختمان حدود 30 اتاق تالار وجود دارد، تمامی اتاق ها دارای سقف و درب های چوبی تزیین شده هستند. در شمال و جنوب تالار دو بخاری از سنگ مرمر تراشیده و نصب شده است. ورودی اصلی بنا در جانب شمال است كه با كمك پلكان سنگی به تالار سرپوشیده ای منتهی می گردد.

نمای شرقی عمارت شامل ایوان بزرگ و زیباست كه در تمام طول بنا امتداد دارد. این نما از بیرون به وسیله ستون های آجری و گچی از هم مجزا شده اند. نمای غربی عمارت نسبت به قرینه آن در شرق بسیار ساده است. ایوان جنوبی نیز از نظر تزیینات بنا و دكوراسیون، تقریباً شبیه ایوان شمالی است، بجز این كه در رشته پلكان شرقی- غربی، حیاط را به طبقه دوم منتقل می كند.