حسینیه‌ی زیبای امینی‌ها یکی از بناهای بزرگ و زیبای قزوین است که توسط حاج محمدرضا قزوینی، از تجار معروف قزوین در سال ١۲٧۵ وقف عزاداران حسینی شد. این بنا دارای معماری، تزئینات، آینه‌کاری و زیبایی‌های بصری بسیاری است.

به لحاظ معماری در میان حسینه‌ی امینی‌ها، سه تالار ساخته شده است که امتداد آن‌ها به موازات یکدیگر از شرق به غرب، بین دو حیاط شمالی و جنوبی قرار گرفته است. تالارهای این بنای دیدنی دارای ارسی‌های زیبایی هستند که در زمان روضه خوانی با بلند کردن آن‌ها، هر سه تالار یکی می‌شوند و محوطه‌ای بزرگ،سر پوشیده همراه با آیینه‌کاری‌ را تشکیل می‌دهند. در انتهای‌ دو تالار، دو اتاق‌ قرار دارد. تالار وسطی‌ دارای‌ رف‌های‌ کاسه‌ای‌، طاقچه‌ها، آینه‌‌کاری‌ و گچ‌ بری‌های‌ خاص و زیبایی است که با دو پنج دری‌، به‌ تالار شمالی‌ و جنوبی‌ و با شش در، به ‌اطاق‌های‌ اطراف ‌متصل‌ می‌شود. بالای‌ پنج‌ در که‌ به ‌ایوان‌ شمالی‌ راه‌ پیدا می‌کند، به‌ سه‌ بخش‌ تقسیم‌ و با گچ‌بری‌، آینه‌‌کاری‌ و نقاشی‌ روی‌ چوب‌ مزین شده‌ است‌، تالار جنوبی‌ با نُه دهنه اُرُسی ‌کشویی‌ مشبک‌ و شیشه‌های‌ رنگی‌ آراسته شده است. در وسط تالار بزرگ، چهلچراغ زیبایی آویزان است. زیر تالارها خالی است و در آنجا سردابه، زیرزمین، شربت‌خانه و انباری ساخته‌ شده است.

جدا از همه‌ی تزئینات و آینه‌کاری‌های بی‌نظیر این مجموعه، فرش‌های یک تخته و عتیقه‌ی موجود در اینجا نیز تماشایی هستند. حاج محمد رضای امینی برای خیرات در سال ۱۳۰۳ ه.ق این بنا را جهت روضه خوانی در ایام محرم و پذیرایی از عزاداران وقف نمود.