ارگان معماری می نویسد: مجموعه کامل موزه، شامل نمایشگاه و ساختمان اداری، یک جاذبه معماری و گنجینه ای حاوی کل تاریخ و هویت منطقه است. هدف ما این بود که بگذاریم بیان معمارانه و مصالح بومی، معنا و عملکرد ساختمان را اعلام کنند. مقیاس ساختمان اشاره ای به طرح و شکل شهر است و نقشه کلی موزه با به هم پیوستن محوطه های متفاوت پیرامونی در نقشه ای کلی که همه مسیرهای آن در ساختاری یکپارچه به هم متصل شده اند، با هم ارتباط برقرار می کنند. پروژه گویای وضعیتی باز و پیشرو است که امکان استفاده های متنوع را فراهم می کند.

حسام الدین علوی از طراحان شرکت آرل در مورد این اثر می گوید که با اینکه پروژه با شمایل مدرن و به روزی طراحی شده و خط و خطوط شکسته و تیز نگاه ها را به سمت معماری HiTech یا حتی دیکانستراکشن می کشاند ولی استفاده از متریال های بومی مثل چوب در مقیاس انسان بیشترین ارتباط با کاربر را برقرار می کند و مردمی که از ساختمان دیدن می کنند را به یاد ساختمان های قرن 17-16 در این شهر می اندازد. کانسپت های فرمی بنا به معماری مسکونی روستایی نروژ باز می گردد و حضور در فضای آن باعث ایجاد یک حس نوستالژیک در بیننده می شود.

علی کریمی از طراحان ایرانی در مورد این اثر می گوید که در نگاه اول متوجه سادگی و در عین حال پیچیدگی مبهم سازه، که با استفاده از ساختار شکنی ایجاد شده توسط شکست های حجم و پر و خالی های پنجره ها در کلیت کار می شویم. همچنین استفاده از یک متریال واحد و یک دست در کل کار این حس را در شما القا می کند و باعث می شود که وجود کامل و قوی سبک مینیمال را در کل کار احساس کنیم.



همچنین پراکندگی و نامرتبی پنجره ها در کل بدنه ساختمان باعث شد که سازه از طبیعت خارج شود، استفاده از نورپردازی داخلی زرد رنگ باعث ایجاد عمق در طول شب شده است. شیشه های رفلکتی یاعث می شود در طول روز حس کنجکاوی با توجه به کاربری سازه در مخاطب برانگیخته شود.


معماری: دفتر معماری ریولف رمستاد

 

موقعیت: نروژ

سال: 2016