ویلای درویش آباد در سال 1389 توسط پویا خزائلی پارسا در شهر درویش آباد مازندران طراحی و اجرا شد.

این ویلا با همکاری پیمان خضری که مهندسی سازه پروژه را بر عهده داشت،در فضایی به مساحت 240 متر مربع طراحی و اجرا شد.

بسیاری از منتقدان این ویلا را گفت و گوی میان معماری سنتی ایران و معماری مدرن می دانند و خزائلی پارسا در مورد این پروژه می گوید: "من این خانه را برای همسرم (نسترن شهبازی که کارفرمای پروژه نیز بودند) طراحی کردم او یک نقاش است و نه یک معمار و این فرصت خوبی بود تا من به کشف ایده های جدید فضایی بپردازم.

این خانه در روستای کوچکی واقع در نزدیکی دریای خزر قرار دارد. برای طراحی این چنین کارهایی ,معماری در فضای "مرموز" است که می تواند پیوند دهنده ی معماری ایرانی وآزادی مدرنیسم باشد.

در واقع طبقه ی همکف سعی دارد با آنچه که او به نام (فضای آزاد) درمعماری مدرن می شناسد؛ رقابت کند و چشم انداز طبقه ی فوقانی هم رو به مرکز، به منظور ایجادحرکتی عمودی، از آسمان به زمین طراحی شده است.

این گشایش فضایی همان ویژگی معمارانه ای است که می توان در معماری ایرانی دید.خزائلی پارسا در جایی دیگر می گوید:"اماجالب ترین بخش این خانه ،فضای مرکزی آن است ؛ جایی که فضای مدرن همکف با فضای ایرانی فوقانی گفت و شنودی را آغاز می کنندو فضای جدیدی در میان آن دو متولد می شود.

از ویژگی های بارز این پروژه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

نورپردازی در کار نقش تعیین کننده ای در تشدید حجم معلق ویلا دارد

بازی با نور وسایه و پرداخت فضای مرکزی

تاثیر فضای مرکزی بر سقف کار