هر شهر از مریبند مونترال به سنگ آهک اورشلیم ، هویت نمادین خود را از طریق تسهیلات شهری شهر می گیرد. اسکن معماری سالن 1،110 ساله آلمانی Nördlingen، خانه های چوبی قاب، سقف های قهوه ای، و خیابان های پیچ و خم تقریبا در هر دیدگاه به بسیاری از جوامع قرون وسطایی عجیب و غریب جمعیت حومه اروپا تقریبا مشابه است.

دره 25 کیلومتری Reis که در آن شهر نشسته است حدود 15 میلیون سال پیش پس از برخورد سیارک با این منطقه باویرا شکل گرفت . علاوه بر خروج از دهانه که در آن شهر ساخته شد، سنگ ریخته گری به هوا از فشار عظیم اثر ضربه زدگی سنگ های موجود برای تشکیل الماس. این برخورد همچنین منجر به ایجاد یک سنگ درشت دانه حاوی کریستال، شیشه و الماس شناخته شده به عنوان suevite .

در حدود 900 میلادی، اولین شهرک سازی ها در منطقه آغاز شد، هرچند تا زمانی که قرون وسطی نبود که دیوارهای محکم شهر اطراف آن ساخته شده بود. جمع آوری نزدیک ترین مواد موجود، ماسون ها سوئیت محلی را در اختیار داشتند . برای قرن ها، شهروندان نوردلینگن اعتقاد داشتند که افسردگی این شهر را بعنوان یک دهانه آتشفشانی نامعلوم از سنگهای قیمتی که در محدوده بسیار وسیعی از جامعه آنها قرار دارد، در بر می گیرد.

در حالی که ناخودآگاه در داخل دهانه ساخته شده است، زمین شناس یوجین شومیکر در نهایت تایید کرد که این سایت در نتیجه یک سیارک در دهه 1960 بود و تا دهه 1970، دانشمندان سنگ های اطراف آن را تجزیه و تحلیل کرده بودند تا کشف کنند که آنها 72000 تن از الماس ها را نگه داشته اند . کلیسای سنت گرگ ها، بلندترین ساختار شهر، به طور کامل از suevit ساخته شده و حاوی حدود 5000 قیراط از الماس است. با این حال، بزرگترین سنگ های قیمتی 0.3 میلی متر است و تنها با یک میکروسکوپ قابل مشاهده است. با این حال، ساختارهای سنگی پوشانده شده با الماس گفته می شود که نور خورشید را جذب می کنند و ساختمان ها را در یک لرزش نرم می بینند.

امروز، شهر باواریایی خواب آلود بیش از 19،000 نفر خانه موزه قرنیزای ریس، موزه راه آهن باواریا و تورهای معماری درخشان را هدایت می کند. پارچه های تابستانی شهر نمادین همچنان برای جذب گردشگران از سراسر جهان و همچنین محققان از ناسا و آژانس فضایی اروپا است.