زبانزدهاي شيرين بهبهاني
پيش كالَي .
فرزندي كه زن از همسر اول به خانه ي شوهر مي برد و معني ديگر فرزندي است كه در زمان عقد و قبل از ازدواج رسمي به دنيا آمده باشد.
پيمُونَي پُرِ بيدِه.
جمله اي كه در هنگام شنيدن خبر مرگ كسي گويند.
تا تِنتار پِيادِه مي شُو.
«تنتار »نماد مكان دور شايد در اصل تنتاك باشد كه نام پادشاهي بوده.
تا دُوت نِگُو مِيُو مِيُو
پُسي نِمي گُو بیو بیو
تا دُوت نِكا لُوس بُوزي
پُسي نمي كه بوس بوزی
كنايه به زنان كه اگر پاك و نجيب باشند ،مورد سود جويي افراد مريض وناباب قرار نمي گيرند.
تا رِه تَنْگِ ماغَر نِشَه ،قَدرِ تنگ سُولََي نِمِدونَه.
بايد در زندگي سختي كشيد
پا آَ بخت خُوي مي زِه.
با كارهاي اشتباه از موقعيت پيش آمده استفاده نمي كنه.
پات بِكَش ،مِنََت نِكَش .
كارت رابه درستي انجام بده و منت كسي را نكش.
پا ته پاي كِه .
حقي به ناحق از ميان رفتن.
پاساي كِه.
اثر و نتيجه اي را از بين بردن.
پا كِشَي .
وقتي بچه دربلندي مي ايستاد و يا در يا در آب عميق مي رفت به خاطري اينكه بترسه مي گفتند پا كشي پات م كشه.
پاي پَس رهَ.
از كاري به علت ترسيدن انصراف دادن.
باروُ زِدِه ، پات سُرِسِه:كنايه به اينكه بعد از مدت زيادي به ديدن كسي رفتن
باري كِه بَد مِنِسَه سي اُفتادِن : تصميمي كه از اول اشتباه باشد.
باشِي سه پِيازه كِه:
كسي را به شدت تنبيه كردن
بافِه مِنِسِه .
كسي كه مطلبي را بيش از حد بزرگ يا مهم جلوه دهد.وجه تشابه دراين است كه بافه يا پوشال بيش از حدِ طبيعي ،بزرگ يا زياد به نظر ميرسد.در اوستا «bafa»به معني دسته ي گندم است.دسته اي كه در يك بغل جاي گيرد.
بايد دَس چُور بُو كِه بِيليسَه ،مِي كِسي هَم دَسه نِچُور مِليسِه ؟
براي انجام هر كاري يا سرمايه گذاري براي پيشه اي لازم است انسان از خودش سرمايه اي داشته باشد.
بختِت كِه بِياري ،سِرت هُنِه وُ بُخُوس : کنایه از بخت و اقبال بلند
با تشکر از فرخنده نشاتی
نویسنده ی مطلب : مهدی نصیرپور
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply