جان پورتمن که متخصص طراحی فضاهای عمومی نظیر هتل ها، مجتمع های چندمنظوره، آسمان خراش های عظیم و ساختمان های اداری غول پیکر است همواره در پی خلق روحیات و کیفیات فضایی تجربه نشده بوده است. هرچند که مهم ترین آثار او در سال های اوج مطرح شدن معماری مدرن و معماری سبک بین المللی به اجرا درآمده است، اما او بدون توجه به شعارهای عملکردگرایانه ی نهضت معماری مدرن توجه خود را به ارتقای کیفیت فضاهای داخلی ساختمان های عظیم عصر مدرن معطوف نمود.

هتل هایت ریجنسی (Hyatt Regency Hotel) در شهر آتلانتا واقع در آمریکا، اولین تجربه جان پورتمن در طراحی هتل است. این هتل که در سال 1967 افتتاح گردید، انقلابی در صنعت هتل داری و معماری هتل ها به وجود آورد که در مقیاس بین المللی مورد توجه قرار گرفت و معماری مدرن را گامی در جهت توجه و بهره گرفتن از پتانسیل های فضایی به پیش راند.

در این هتل برای نخستین بار از الگوی رایج و سنتی هتل ها که جانمایی واحدهای اقامتی در دو طرف راهرو بود سرپیچی شده و پورتمن در دل ساختار بتنی بیست و دو طبقه هتل شکافی عظیم رو به آسمان گشود و فضای مرکزی منحصر به فردی را خلق کرد. بدین ترتیب فضای آتریوم در مقیاسی بزرگ به عنوان تجربه ای نو و بدیع در زمان خود مطرح گشت.