معماری عجیب خانه های لونهام،‌ انگلستان

معماری عجیب خانه های لونهام،‌ انگلستان

خانه‌های خوش ساخت با طراحی و معماری زیبا، منظره‌ای چشم‌نواز را در هر شهر و روستایی بوجود می‌آورند. مناطقی که دارای معماری و ساختارهای شهری ویژه و منحصر به فرد می‌باشند، توجه گردشگران بسیاری را به سمت خود معطوف می‌کنند. در این مقاله شما را با منطقه‌ای در انگلستان آشنا خواهیم کرد که نه از منظر زیبایی شناختی بلکه به خاطر خانه‌های کج و معوج خود به شهرت دست یافته است.

در ادبیات عامیانه‌ی انگلستان، یک شعر کودکانه وجود دارد که می‌گوید:

یک پیرمرد گوژپشت و کج و کوله‌ای بوده

این پیرمرد، جاده‌ا‌ی پرپیچ و خم و کج و کوله‌ای را طی می‌کند که

بر روی یک سنگ چین کج و کوله

یک سکه‌ی شش پنسی کج و کوله پیدا می‌کند

با این سکه یک گربه کج و کوله می‌خرد که

این گربه یک موش کج و کوله را شکار می‌کند و در آخر اینکه

این پیرمرد و موش و گربه همگی در یک خانه‌ی کوچک و کج و کوله با همدیگر زندگی می‌کردند

بسیاری از مردم انگلستان این شعر قدیمی را هنوز به خاطر می‌آورند. به نظر بعضی از مردم این شعر کودکانه اولین بار در دهه‌ی ۱۸۴۰ منتشرشده است. گفته می‌شود که این شعر کودکانه از خانه‌های کج‌ومعوج لَونهام (Lavenham) الهام گرفته است. شهر کوچک لونهام که در استان سافِک (Suffolk) در انگلستان واقع‌شده است، روزگاری به‌عنوان یک مرکز تجارت پشم، منطقه‌ای پررونق و ثروتمند بوده است.

برای اینکه بدانید چرا از شهر لَونهام برای سرودن این شعر الهام گرفته‌شده، لازم است که در خیابان‌های شهر قدم بزنید تا این موضوع برایتان آشکار شود. لونهام در هفتاد مایلی شمال شرق لندن قرارگرفته است و تقریباً تمام خانه‌های این دهکده از الوار و آجر ساخته و با رنگ‌های روشن نقاشی شده‌اند و به‌طور محسوس و قابل‌توجه‌ی اکثر این خانه‌ها کج‌ومعوج است. گویا خانه‌های این شهر به یکدیگر تکیه داده‌اند، به نظر می‌رسد که هر خانه‌ای تکیه‌گاه خانه‌ی کناریِ خودش است.

لونهام یک شهر تاریخی است که به قرون‌وسطا تعلق دارد این شهر درگذشته بر مبنای تجارت پشم استوار بوده است. در طی قرن پانزدهم و شانزدهم، لونهام به خاطر تولید یک نوع پارچه‌ی پشمی به نام blue broad cloth بسیار مشهور بوده است که این نوع پارچه با استفاده از پشم‌های باکیفیت این شهر تولید می‌شده است. تا اواخر قرن پانزدهم این شهر کوچک ازجمله ثروتمندترین شهرهای بریتانیا بوده است و ازنظر پرداخت مالیات، نسبت به شهرهای بزرگ‌تر مانند York و Lincoln مالیات بیشتری را پرداخت می‌کرده است.

لونهام در دوران گذشته شهری ثروتمند و پررونق بوده که این رونق و ثروت در ساختار کلیسای بزرگ این شهر کاملاً مشهود است. کلیسای سنت پیتر و سنت پُل که با غرور و ابهت هنوز هم بر بالای یک تپه، در خیابان اصلی این شهر پابرجا باقی‌مانده است با کمک‌های مالی کشاورزان و دامداران و تجار پشم در این منطقه ساخته‌شده است. کلیسایی با این عظمت برای شهر کوچکی مانند لونهام، بسیار بزرگ به نظر می‌رسد. برج این کلیسا ۱۴۱ فوت ارتفاع دارد و در بین دهکده‌ها و شهرهای کوچک انگلستان، برج این کلیسا بلندترین برج محسوب می‌شود.

دیگر ساختمان‌های این شهر کوچک نیز ثروت و رونق گذشته‌ی لونهام را نشان می‌دهند . ساختمان‌هایی مانند LavenhamWool Hall که در خیابان Lady Streetقرار دارد و همچنین ساختمان تالار اصناف که توسط گروهی موسوم به Corpus Christi ساخته‌شده، در وسط این شهر و رو به میدان واقع‌شده است، نشان‌دهنده‌ی تاریخ و گذشته‌ی این شهر است. گفته می‌شود زمانی که هِنری هفتم در سال ۱۴۸۷ از شهر لونهام بازدید می‌کند چندین خانواده‌ی ثروتمند را به خاطر به رخ کشیدن ثروتشان جریمه می‌کند.

در مورد تاریخچه‌ی این شهر گفته می‌شود که لونهام خیلی سریع رشد و گسترش پیدا می‌کند و بسیاری از خانه‌های شهر باعجله و شتاب و با استفاده از الوارها و چوب‌های تر ساخته می‌شوند زمانی که این الوارها خشک می‌شوند تاب برمی‌دارند و به‌صورت کج‌وکوله درمی‌آیند که درنتیجه باعث می‌شوند این خانه‌ها زاویه پیدا کنند و به طرزی غیرمنتظره‌ای به یک سمت خم شوند.

متأسفانه دوران اوج لونهام چندان طول نکشید. زمانی که مهاجران هلندی در شهر کالچستر (Colchester) مستقر شدند کم‌کم پارچه‌هایی را تولید کردند که نسبت به پارچه‌های تولیدشده در لونهام بسیار ارزان‌تر، سبک‌تر و شیک‌تر بودند بنابراین صنعت پارچه و نساجی شهر لونهام ورشکسته شد. درست در همین زمان بود که الوارهای خشک‌شده در ساختار خانه‌ها شروع به تاب برداشتن و کج‌وکوله شدن کردند، اهالی لونهام ثروت و دارایی خود را ازدست‌داده بودند و پولی نداشتند که خانه‌های کج‌ومعوج خود را بازسازی کنند بنابراین این خانه‌ها به همان حالت باقی ماندند.

شهر لونهام علاوه بر ظاهر و خانه‌های کج‌ومعوج خود، از یک لحاظ دیگر با اشعار کودکانه‌ی انگلیسی ارتباط پیدا می‌کند. در اواخر قرن هجدهم این شهر محل زندگی یک شاعر انگلیسی به نام جِین تیلور (Jane taylor) بوده است. زمانی که این شاعر در خیابان شیلینگ (Shilling) اقامت داشته شعری را با عنوان ستاره می‌نویسد که بعدها ترانه‌ی شعر کودکانه‌ی Twinkle Twinkle Little Star از این شعر اقتباس می‌شود.