جنبه زماني
ما محيط و منظر را به صورت يک سلسله ادراکات ، که در طول زمان شکل می گيرند تجربه می کنيم.
زمان رشته ای تسلسلی است که فاقد بعد فضايی بوده ، وقايع در آن يکی پس از ديگری از گذشته تا حال و به سوی آينده رخ ميدهند.
طراحان محيط و منظر بايد جنبه های زمانی محيط و منظر را که شامل محيط و منظر به صورت تسلسل و ريتم می شود در نظر گيرد.
محيط و منظر به صورت سكانس (توالي
محيط و منظرهای طبيعی تحت فرآيندی بنام سکانس(توالی) شکل می گيرند.
تغييرات در اين سکانسها تا حدودی قابل پيش بينی است
همانطور که سيستم های فرهنگی با توجه به سيستمهای طبيعی و تکامل آن در طول زمان شامل تغييرات جمعيتی ،مقاصد و ادراک آنها در حال دگرگونی ميباشد
منظر در هر لحظه عوامل گذشته ؛ حال و عناصر اوليه ای که بستر آينده منظر را ايجاد می نمايند به نمايش در می آورد.
محيط و منظر به صورت ريتم
محيط و منظر به شکل ريتم داری دگرگون می شوند.
محيط در دوره های روزانه، فصلی، توالی کوتاه مدت و بلند مدت ، ريتم های منظم و نامنظم ، ويژگيهای و حالات متعدد خود را نشان ميدهد.
ريتم روزانه: شب و روز - تاريکی و روشنی
ريتم فصلی :منظر فصلی شامل: تولد- بلوغ- پيری ومرگ نمادين چهارفصل
ريتم متوالی:ريتمهای تسلسلی (بلند مدت) شامل: پيشگامی- استقرار- توالی اوليه- توالی ثانويه- پريشانی - تصرف مجدد است. ميزان پيشرفت بستگی به شرايط اقليم دارد.
روابط ادراك زمان و فضا
ادراک زمان و فضا پيوستگی کاملی با يکديگر دارند.
هر دو به صورت متوالی و همزمان تجربه ميشوند.
با حرکت ما در زمان و فضا ، درک ما تغيير می کند
بدنبال درک تنوع هستيم
بدنبال پايداری هستيم (يعنی مايليم ساختار ذهنی ما نسبت به محيط ؛ شکل منطقی پايدار داشته باشد
زيبايي شناختي
انواع زيبايی
رويکردهای زيبايی شناسی
معيارهای زيبايی شناسی
انواع زيبايي
زيبايی حسی
زيبايی صوری يا ظاهری
زيبايی عملکردی
زيبايی نمادين
دو مكتب فكري در مورد زيبايي شناسي :
1 -زيبايي در ذهن بيننده است :
گروهی معتقدند که تمام تاثيرات ادراک ، عوامل اجتماعی ، عوامل فرهنگی ، جنسيت ؛ شخصيت تماما بطور همزمان با همديگر باعث ميشوند که بگوئيم يک منظر زيبا است ؛ بدون اينکه زيبايی در ذات آن منظر باشد
2 -زيبايي در ذات منظر است :
اين گروه می گويند زيبايی يک حد پايين و يک حد بالا دارد . حد پايين آن بعلت اين است که يکسری ويژگيهای خاص در خود منظر است (معيارهای زيبايی شناسی: خط – فرم – رنگ – بافت)( فارغ از ناظر ) وآن ويژگيها باعث شده ناظر در هر جنس ، طبقه ، فرهنگ و . . . که باشد به زيبايی های آن منظر اشاره کند . اين قابل تشخيص از سوی همه است وقتی اين حد تشخيص داده شد تمامی عوامل اجتماعی ، فقر، پول، تجارب، دانش، اطلاعات منطر ، فرهنگی و . . . .تماما روی هم اثر گذاشته و باعث ميشود تا حد زيبايی مطرح شود.
اهميت زيبايي شناسي از نظر محيطي و فردي:
زيبايی شناسی يک نياز است و وقتی اين حس ايجاد ميشود که ذهن در مجموعه ای از تحريکات ظاهراً نامنظم و مغشوش به کشف يک نظم نسبی و قابل درک برسد.
زيبايی شناسی در قالب فرهنگ توصيف ميشود. يعنی هر فرهنگی تاکيد ات خاصی در رابطه با زيبايی دارد.
ادارک ما از محيط براحساس ما اززيبايی محيط تاثيردارد بنابر اين زيبايی با . سه عامل سليقه ، احساس ؛ ادراک در ارتباط است
بافت شخصيتی انسان ارتباط مستقيم با احساس زيبايی شناسی دارد. افراد برون گرا بيشتر محيط پيچيده را می پسندند( با تمايلات زيبايی شناسی- جسارت و تحرک ) افراد درون گرا بيشتر ساده پسند و بدنبال نظم هستند
ديدگاههاي محيط و منظر
طبيعت
زيستگاه
محصول مصنوعي ( شهر
سيستم
يك مسئله
ثروت
ايدئولوژي
تاريخ
مكان
زيبايي شناسي
محيط و منظر به عنوان طبيعت
اين ديدگاه برای طبيعت نقش غالب اصلی و برای انسانها نقش فرعی را قائل ميشود. ديدگاه طرفداری از حفظ منابع طبيعی است که محيط و منظرطبيعی به هر قيمتی به خاطر خود طبيعت حفظ شود.
از نظر اين ديدگاه بشر و طبيعت در تقابل با يکديگر هستند
محيط و منظر به عنوان زيستگاه
محيط و منظر خانه ای برای نوع بشر است
مردم با کار کردن بر روی زمين آن را اصلاح می کنند تا توليد آن را افزايش . دهند و آن را به عنوان سرمايه و منبع در آمد تعريف می کنند
محيط و منظر هم بيان کننده طبيعت است و هم بيان کننده فرهنگ است
در اين ديدگاه محيط و منظر دارای حس مکان قوی است
محيط و منظر به عنوان محصول مصنوعي (شهر
اين ديدگاه محيط و منظر را به عنوان چيزی که توسط انسان خلق شده می نگرد . دارندگان اين ديدگاه آثار انسان را درهر کجا می بينند.
در اين ديدگاه ديگر طبيعت وجود ندارد. کل محيط و منظر توسط بشر ساخته . شده است
محيط و منظر به عنوان محصول مصنوع يک ساختار ذهنی است
دراين فرآيند نقش تکنولوژی موجب بروز آلودگی های زيست محيطی وسيع و . کاهش سيستم های طبيعی شده است
محيط و منظر به عنوان سيستم
محيط و منظر را سيستمی ميدانند که از زير سيستمهای وابسته به يکديگر . تشکيل شده است
ديدگاهی نوين که بسرعت درحال تکوين وگسترش می باشد.
اين ديدگاه علمی ؛ جامع ؛ و ترکيبی بوده و معنی را تنها از عناصر کسب نميکند ، بلکه برای ارائه معنی به رابطه متقابل اين عناصر و رفتار آنها به عنوان سيستم و فرآيندهايی که آنها را بوجود آورده توجه دارد.
طراحانی که از اين ديدگاه پيروی می کنند روش "مديريت سيستم” را برای . طراحی انتخاب می کنند
محيط و منظر به عنوان يك مسئله
محيط و منظر بعنوان وضعيتی نگريسته ميشود که نياز به اصلاح دارد.
تخريب لايه اوزون ؛ هوای آلوده ، فرسايش خاکی؛ نهرها و سر چشمه های آلوده ؛ پراکندگی و تخريب شهری ، بافت فرسوده و...از جمله شواهد فيزيکی هستند که محيط و منظر را مسئله دار می نمايند.
جنبه های چهار ديدگاه گذشته را هم دارد.(احترام به طبيعت- محيط و منظر بعنوان زيستگاه – حساسيت به طبيعت بعنوان محصولی مصنوع- پاسخگويی به طبيعت به شکل يک سيستم
مسئله در محيط و منظر بر اساس مشکلات محيطی نمايش و ارزيابی ميشود.
نگرش مقطعی و در زمان مسئله است و با راه حلهای کوتاه مدت مشکلی به ساير مشکلات . افزوده مبشود اما راه حل های دراز مدت اثر بخش تر است
محيط و منظر فاقد کيفيت روح مکان و با عدم برخورداری از کيفيت لازم برای آسايش بشر و . بهداشت روانی همراه است
محيط و منظر به عنوان ثروت
دراين ديدگاه انسان " مالک” زمين است و مهمترين ارزش زمين همان ارزش . اقتصادی آن است
زمين کالايی است گه ارزش آن در بازار و بر حسب واحد پول تعيين ميگردد.اين ديدگاه ارزياب معاملات املاک است و در" بيشترين و بهترين کاربری” خلاصه ميشود.
تراکم افراد فقير و ثروتمند در درک از محل و در نتيجه ارزش اقتصادی زمين تاثير ميگذارد.
از نظر طراح امکانات و محدوديتهای اقتصادی محيط و منظر و راهکارهايی که در جهت بهبود بخشيدن به وضع موجود اثر بخش باشد مورد توجه قرار ميگيرد.
محيط و منظر به عنوان ايدئولوژي
در اين ديدگاه محيط و منظر نمادی از ارزشها ، آرمانها، اميدها و آرزوهای . يک فرهنگ است
طرفداران آن توجه به رمز در آوردن و رمز گشايی از معانی مربوط به مجموع آگاهيها آن فرهنگ و فلسفه زير بنايی و خود شناسی آن دارند.
ين تفکر مفهوم فرهنگی محيط و منظر را به حداکثر می رساند.
در فرهنگهای همگن تغييرات با سرعت زيادی صورت نمی گيرد ولی در فرهنگهای ناهمگن به سرعت تغيير بوجود می آيد و موجب ايجاد محيط و منظرهای خودبخودی و آشفته که اثرات روانی ناسالم را بدنبال دارد ميگردد.
محيط و منظر به عنوان تاريخ
محيط و منظر بيان کننده تاريخ فعاليتهای طبيعت و انسان در مکانی خاص . است که بصورت تاريخچه جامعی با توجه به ترتيب زمان نگاشته است
عناصر محيط و منظر در پس زمينه تاريخی دارای معنی بوده و بيان کننده عواملی که باعث بوجود آوردن آن هستند می باشند و از سوی ديگر تغييرات آينده نيز معلول اين عناصر می باشد.
الگوهای سکونت ، فرم شهر ،سبک معماری؛ جزئيات سايت و...ويژگيهای طراحی برای تعيين قدمت عناصر و ارتباط آنها با ترتيب زمانی که بکار ميروند است
اين ديدگاه پايه های آگاهيهای مشترک را در بين مردم جامعه به منظور تحکيم . فرهنگ مطرح می کند
محيط و منظر به عنوان مكان
محيط و منظر تجربه ای حسی است
بجای توجه به عناصر محيط و منظر ، همه آنها را با هم در نظر گرفته تا . احساسی کلی را بيان کند
اين ديدگاه در درجه اول ديدگاهی بصری و فضايی است
دارندگان ديدگاه از منحصر به فرد بودن و تنوع زياد مکانها لذت ی برند
هر مکانی حس خاص خود و ارزش نهايی مخصوص به خود را دارد.
فرد و محيط اطرافش موجوديتی واحد وتفکيک نشدنی را تشکيل می دهند
محيط ومنظر به عنوان مکان به خود پديده مکان نه عناصر جداگانه آن توجه دارد.
محيط و منظر به عنوان زيبايي شناسي
تاکيد اصلی به کيفيات هنری سيما محيط و منظر است
اين ديدگاه بيان می کند که حقيقت و زيبايی تجربه شدنی و ديدنی نيست بلکه . آرمان زيبايی شناسی است
تا حدودی فکری و ذهنی است تا تجربی
محيط سرشار از ارزشهای تماشايی است
بدنبال مفهوم عملکردی يا فرهنگی در محيط و منظر نيست
ارگان معماری دنیای اطلاعات معماری
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply