به گزارش ارگان معماری: معماری شاعرانه و مستقل"انریک میرالس" را به سختی می توان تحت عناوین و سبک های رایج دسته بندی نمود. هرچند بسیاری از منتقدین وی را تحت تاثیر معماری لکوربوزیه، لویی کان، آلوار آلتو و حتی کانستراکتیویست های روسی می دانند، اما به نظر می رسد که میرالس در مدت زمانی کوتاه توانست زبان شخصی خود را فراتر از کلیشه ها و چهارچوب های معماری اروپا معرفی کرده و تاثیر عمیقی بر معماری نسل جدید معماران اسپانیا داشته باشد.

در آثار وی چوب، آجر، بتن ، شیشه و فولاد به زیبایی با یکدیگر ترکیب شده و احجامی با هندسه ای نامتعارف و مقیاسی انسانی پدیدار می شوند. شیوه طراحی وی نیز همچون" آنتونی گائودی " معمار صاحب نام اسپانیایی، متکی به ساخت ماکت های دقیق و پرجزئیات بوده و به همین دلیل در آثار او فرم کالبدی بنا بسیار آزاد و سیال می باشد.

میرالس در سال 1955متولد و در سال 1978 از دانشگاه معماری بارسلونا فارغ التحصیل گردید. میرالس در سال 2000 و در سن 45 سالگی درگذشت ولی دفتر معماری وی همچنان به فعالیت حرفه ای و شرکت در مسابقات معماری ادامه می دهد.او بیشتر عمر کوتاه خود را صرف آموزش معماری در دانشکده معماری بارسلونا نموده و به عنوان پروفسور مدعو در دانشگاه های هاروارد، کلمبیا و مدرسه معماریA-Aبه سخنرانی و آموزش معماری پرداخت. در سال 1997 میلادی میرالس در مسابقه طراحی کتابخانه عمومی شهر پالافولس در نزدیکی بارسلونا اسپانیا شرکت نمود که در نهایت طرح وی به عنوان طرح برنده انتخاب گردید. در این طرح میرالس، همچون سایر آثارش پیوند مناسبی میان بنا و بستر پروژه بوجود آورد و این امر نظر داوران را به خود جلب کرد.

ساختمان کتابخانه بنایی متواضع و یک طبقه به مساحت 625 متر مربع است که در زمینی به مساحت 1700 متر و در مجاورت پارکی عمومی قرار دارد. میرالس در طراحی این کتابخانه از قراردادهای فضایی رایج در کتابخانه های آموزشی دوری جسته و تا جای امکان سعی دارد تا کتابخانه به بنایی صمیمی و در دسترس برای عموم مردم، به خصوص کودکان و نوجوانان تبدیل گردد. بنای کتابخانه همچون موجودی زنده و جاندار به نظر می رسد که در سایت رشد نموده و ریشه دوانده است. ساختمان در حدود یک متر در زمین فرورفته و فرم بام ها هماهنگ با پارک و کوه های اطراف منحنی شکل و شیبدار طراحی شده اند. دیوارهای طویل با ارتفاعی کم، ساختار اصلی فضاهای داخلی کتابخانه و فضای سبز پیرامون آن را ساماندهی می کنند که گویی پیش از این نیز سال ها در سایت مستقر بوده اند. این پیوند به حدی ناگسستنی است که تفکیک بنا از سایت را دشوار می سازد. به واسطه این دیواره های ارگانیک است که تعدادی فضاهای داخلی از منظر این حیاط ها بهره برده اند.

جداره های داخلی و خارجی را آجرهای قرمز رنگی در هماهنگی کامل با بناهای مجاور پوشانده اند. استفاده از نور طبیعی در فضاهای عمومی و نورگیرهایی با اشکالی ارگانیک در بسیاری از آثار میرالس شاخص می باشند، در این بنا نیز سطح شفاف میان بام و دیواره ها، نورگیرهایی دایره ای شکل نور طبیعی را به فضاهای داخلی کتابخانه هدایت می کنند.