در این بنا، کتیبه تاریخ داری یافت نشده، همچنین شخصیت مدفون در این بنا، نا شناخته است. در داخل برج، سنگ مزاری هست که کتیبه هایی به خط ثلث و نسخ بر آن نقر شده که به علت فرسودگی خوانا نیست. اهالی محل مدعی اند که اجدادشان بر این سنگ مزار کلمات "آهنگان" و "قمرالملک" را خوانده اند. همچنین گفته می شود که این آرامگاه متعلق به گوهرتاج، خواهر یا یکی از اقوام گوهرشاد، همسرشاهرخ تیموری است. عده ای دیگر بر این نظرند که این بنا مدفون شخصی ناشناس به نام "آهنگان خاتون" است.

آندره گدار در این باره نوشته است که هر چند این روایات قابل اعتماد نیست، همه اشاره به این دارد که این بنا، آرامگاه یک زن است و نقوش تزیینی بنا هم موید این نکته است. وی به این بنا با نام "میل آهنگان" اشاره کرده و درباره زمان احداث آن نوشته که ممکن نیست خارج از دوره مغول یا تیموریان باشد و با توجه به تزیینات نمای خارجی بنا، می توان آن را متعلق به دوره تیموریان دانست.

بنای ميل روی سكوی كوتاه 8 گوشی قرار گرفته و ساقه استوانه ای آن 7/13 متر ارتفاع دارد و كلاهكی عرقچينی به بلندی 2/4 روی آن قرار دارد. ساقه ميل از درون 8 گوش و از بيرون استوانه ای با 8 نيم ستون الحاقی و تزئينی است. بنا از آجر ساخته شده و با قطعات كاشی به شكل های مستطيل، چند ضلعی و ستاره چليپا با نقوش برجسته و متنوع به رنگ لاجوردی و فيروزه‌ای تزئين شده.

میل اخنجان؛ برجی مدور است که، در داخل مقطعی افقی و هشت ضلعی دارد. هشت نیم ستون در پیرامون بدنه برج دیده می شود و گنبد مخروطی شکل آن ترک ترک است. دیوارهای خارجی با نوعی ملاط پوشانده شده و با قطعات کاشی، به شکل های گل و ستاره و صلیب، به طرزی خاص تزیین شده. در گذشته، حاشیه ای از کتیبه کاشی کاری نیم ستون های پیرامون برج را تزیین می کرده و همچنین، اطراف ورودی کاشی کاری داشته. گفتنی است، این بنا در سال 1349 شمسی به هزینه انجمن آثار ملی و به مباشرت سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مرمت گردید.