به گزارش ارگان معماری: دانشگاه تک جنسیتی "اوها" بزرگترین و معتبرترین مرکز آموزشی زنان در جهان می باشد که در شهر سئول کره جنوبی ساخته شده است. این مرکز آموزشی در سال 1886 و تنها با یک دانشجو تاسیس گردید، پس از سال ها تلاش در سال 1925 به عنوان کالج و در سال 1945 به عنوان نخستین دانشگاه رسمی در کره جنوبی به ثبت رسید.

امروزه دانشگاه اوها معتبرترین مرکز آموزشی زنان در آسیا بوده و در میان 170 هزار دانشجوی این دانشگاه، نام بسیاری از مشاهیر ملی کره جنوبی نظیر نخستین زن کره ای که موفق به کسب مدرک دکتری گردید، نخستین قاضی زن و تنها نخست وزیر زن این کشور به چشم می خورد.

طراحی ساختمان جدید این دانشگاه به منظور تحصیل 20 هزار دانشجو، در سال 2004 به مسابقه گذاشته شد، که در طی آن؛ طرح پیشنهادی "دومینیک پرولت"، معمار صاحب نام فرانسوی به عنوان طرح برنده اعلام گردید. عملیات احداث این ساختمان در سال 2008 به اتمام رسید و در همان سال مورد بهره برداری قرار گرفت.

طرح خلاقانه این معمار فرانسوی، ضمن معرفی دیدگاهی متفاوت به فضاهای آموزشی؛ نهایت بهره را از موقعیت و شیب زمین برده و ساختمان را در فضای سبز وسیعی پنهان می کند.

در این پارک شهری که بر روی بام بخش اصلی ساختمان دانشگاه قرار دارد، مسیرهای تردد پیاده با شیبی ملایم طراحی شده اند. بدین ترتیب علاوه بر دعوت از عموم برای حضور در فضای دانشگاه، این پارک به محلی برای اوقات فراغت دانشجویان تبدیل شده و در عین حال دید به فضاهای آموزشی داخل ساختمان را نیز ممکن می سازد.

کانسپتconcept)طرح و ایده های فضایی "دومینیک پرولت"، در این بنا نیز همچون کتابخانه ملی فرانسه در پاریس بسیار شفاف و در عین حال آبستره (انتزاعی) می باشند.

در مرکز سایت، آکس حرکتی وسیعی طراحی شده است که از فضای پیرامون میدان مقابل دانشگاه آغاز شده و همچون خطی مستقیم دانشگاه را می شکافد. در مرکز این مسیر، فضای تجمع و حیاطی مسطح وجود دارد که پیش فضای مقابل ورودی اصلی دانشگاه را تعریف می کند. نیمه دیگر به پلکانی عریض و شاخص اختصاص یافته که دسترسی به سایت را از ترازی بالاتر در جبهه پشتی ممکن می سازد.

تناسبات پله ها به نحوی است که، این فضای نیمه محصور را به فضای تجمعی در قلب دانشگاه تبدیل کرده و در بسیاری از مواقع از آن به عنوان آمفی تئاتر رو باز استفاده می شود. در زیر این پلکان بخش وسیعی از فضاهای داخلی نظیر آمفی تئاتر اصلی دانشگاه قرار دارد. جداره های این آکس تماما شیشه بوده و نور طبیعی را به داخل فضاهای آموزشی، راهروهای ارتباطی و ویدهای داخل ساختمان منتقل می کنند.

آنچه بسیار جالب توجه است، روشنایی جداره های این آکس در شب است که این فضا را به خطی از نور تبدیل کرده و به واسطه انعکاس روشنایی داخل ساختمان بر فریم های فلزی و براق جداره، فضایی رویایی و زیبا را در معرض دید و تجربه دانشجویان و شهروندان می گذارد. بدین ترتیب پیوندی ارگانیک و عمیق میان پروژه با سایت و زمینه شهری برقرار شده و نه تنها ساختمان در تراز بالایی به عنوان پارک و فضای سبز شهری به نظر می رسد، بلکه از آن به عنوان محل عبور و مرور، تجمع و تعاملات روزانه نیز استفاده می شود.

چنانچه در مقاطع عرضی ساختمان مشاهده می شود؛ بخش انتهایی بنا ارتفاعی معادل با شش طبقه داشته و در تراز زیرزمین، ضمن پیوند دو ساختمان اصلی مستقل به یکدیگر، از تمامی مساحت سایت استفاده شده است. در این طبقات علاوه بر بخش های اداری، کلاس های درس و سالن های سمینار و جلسات، فضاهای جنبی متنوعی نظیر کتابخانه، دو سالن سینما، سالن های ورزشی، فروشگاه های تجاری و پارکینگی به مساحت 20 هزار متر مربع در زیر بام سبز دانشگاه قرار گرفته اند.

علاوه بر آکس مرکزی، ورود به فضای داخلی؛ از ورودی های فرعی در جداره های خارجی ساختمان نیز ممکن بوده و آسانسورهایی نیز برای ورود مستقیم دانشجویان و معلولان تعبیه شده اند.