ریشه نام بهبهان

ریشه نام بهبهان

برگرفته از نشریه پیرسیک بهبهان

نویسنده : مهدی نصیرپور

ریشه نام بهبهان

بهبهان یعنی شهر خدای خدایان و این اشاره به وجود پرستشگاهی در ایران باستان دارد . در غرب بهبهان کنونی (کوهپایه‏ های زاگرس) جایگاهی وجود دارد که مربوط به بغ بغان یعنی خدای خدایان است که با گویش محلی بعبعو گفته می‏شود . این لفظ در گذر زمان بهبهو و سپس بهبهون یا بهبهان شده است. شهر بَغستان ( بیستون ) ، بَغداد ، بَغو ( باکو ) و روستاهایی دارای نام بَغ هنوز وجود دارد .

برخی گویند : « ساکنان نخستین این شهر در « بِــهون » یا سیاه چادر زندگی می کردند ، بعدها خانه هایی از سنگ و چوب ساختند که بهتر از بهون بود و آن را « به » از «بهان » و بعد « بهبهان» گفتند. بـِه+ بهون= بهتر از بهون

امّا سخنان دیگر در باره ریشه نام شهر :

بهو به معنای کوشک و کوشک عبارت است از کاخ و ساختمان بلند بیرون شهر که در میان باغ و بوستانی باشد و بهبهون یعنی بهترین کوشک .

این ناحیه در روزگار باستان وجود داشته ومركز حكومت آن «ارگان» نام داشت. شهر ارجان در روزگار ساسانیان در 12 كیلومتری بهبهان ساخته شد. بعد از ویرانی ارجان مردم به بهبهان کنونی رفتند.

این ناحیه در روزگار باستان وجود داشته ومركز حكومت آن «ارگان» نام داشت. شهر ارجان در روزگار ساسانیان در 12 كیلومتری بهبهان ساخته شد. بعد از ویرانی ارجان مردم به بهبهان کنونی رفتند. در سده چهارم هجری به گفته تاریخ نگاران شهر ارجان پر جمعیت و آباد شده و ارگان خزانه فارس بوده است