نظم اجتماعی جدید بر مبنای ارزیابی مجدد از خانواده و طراحی و ساخت گونه ی جدیدی از خانه سازی قرار داشت. برنامه های خانه سازی بلند پروازانه، به معماران و طراحانی که تنها به کار برای ثروتمندان خو گرفته بودند، فرصت جدیدی برای طراحی در آینده ی پیش رو ایجاد کرد. تغییرات ساختار خانواده که مبنای طراحی چنین خانه های جدیدی بود، به نظر غیر قابل اجتناب می آمد. استقلال فزآینده ی زنان که نتیجه برابری سیاسی بود به همراه خواست و نیاز آن ها برای پیوستن به نیروی کار، به این معنی بود که اگر زنان نمی خواستند در وظایف سنتی خانه داری و بزرگ کردن کودکان درگیر باشند، باید راه حل دیگری در پیش گرفته می شد. معماری جدید وظیفه داشت که بازتاب چنین تغییری را نشان دهد.

مویسی گینزبرگ یکی از اعضای گروه اُ. اِس. اِی (مجمع معماران معاصر) بود که در سال 1925 پایه ریزی گردید و ایده های پروژه های خود و نظراتشان را در مقاله ی تخصصی خود به نام اِس. اِی منتشر کردند. این پیشنهادات قویاً در آنان باعث ایجاد تعهد برای جداسازی زندگی گروهی و انفرادی گردید که اجازه ی ایجاد فضاهای اجتماعی را به آن ها می داد (مانند سالن ژیمناستیک، مهد کودک و فروشگاه). گینزبرگ در سال 1928 پس از منصوب شدن به سمت ریاست بخش استاندارد کمیته ی ساخت و ساز، بر روی یک سری از استانداردهای گونه های پلان، کار کرد که در حال استفاده در تمامی پروژه های خانه سازی جدید بودند. این گونه از خانه ها، گونه های انتقالی بوده و دارای کمترین تدارک برای آشپزخانه و حمام بودند، تا این که بتوانند در طول مرحله ی گذار، مورد استفاده قرار گیرند؛ این مرحله ی گذار، قبل از این که خانه سازی اجتماعی بتواند به طور کامل تأمین گردد، مورد نیاز بود.

ساختمان نارکومفین که توسط گینزبرگ در سال 1930 در شهر مسکو روسیه ساخته شد، یکی از گونه های آپارتمانی با ترازهای مجزاست که به عنوان گونه ی F شناخته می شود که در آن زمان در تلفیق با یک گونه ی بزرگ تر دو طبقه، بسیار رواج داشت. آپارتمان ها در یک بلوک، گروه بندی شده اند و بلوک دیگری با زوایای قائمه در مجاورت آن قرار دارد که دارای تمامی تسهیلات زندگی گروهی است. مانند تشابه روش کلی تدارکات طراحی و ساخت و ساز برای زندگی اجتماعی، آپارتمان های منفرد تیپ F دارای خصوصیات مشترک بسیاری با واحد طراحی شده توسط لوکوربوزیه (یونیت دوهَبیتِیشِن، به زودی مطلب این مجتمع در سایت قرار خواهد گرفت) می باشند؛ این گونه ای از واحدهای اقامتی است که در طراحی های خانه سازی معاصر نیز جدیداً ظهور یافت.