تمامی فضاهای ارتباطی میان واحدها، محل برخوردهای اجتماعی، بازی کودکان و استراحت سالمندان می باشد. دیوار بتنی صاف در پیرامون پروژه که دید به داخل را محدود می سازد، نشان دهنده تمایل به معماری درون گرا و حفظ عرصه های نیمه خصوصی در مجتمع را دارد. پل ها و سقف های بتنی توسط ستون های کوچک مجموعه نیز در این تراز قرار گرفته اند. نحوه جدا کردن فضاها از مسیرهای ارتباطی هم توسط جداکننده های شفاف و شیشه ای انجام گرفته است.
در تراز طبقه اول سطحی همانند صفحه ای معلق دیده می شود که با زوایایی نامتعارف چرخیده و دسترسی به 5 مکعب را ممکن می سازد. دسترسی به سه مکعب دیگر از طریق پل هایی مقدور می باشد که به این تراس جمعی اتصال می یابند. چرخش صفحه باث نورگیری مناسب تراز همکف شده و به پویایی مسیرهای حرکتی کمک می کند. هر مکعب شیشه ای شامل 4 واحد اقامتی می شود که دسترسی دو واحد طبقه دوم توسط پلکانی فلزی است که به ورودی واحدها ختم می شود. استفاده از چوب در کف و دیوارها و سادگی فضاهای سنتی ژاپنی در داخل واحدها نیز به چشم می خورد.
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply