این پل به سفارش شاه صفی و توسط سلیمان خان اردلان، در سال 1046 ه.ق در مسیر سنندج به همدان ساخته شد. پل در زمان امان الله خان اردلان، تعمیر و مرمت کامل شد و بعد به دلیل خرابی و ویرانی بیش از حد، دوباره در سال 1268 ه.ق توسط میرزا رضا وزیر کردستانی بازسازی شد. وجود یک سنگ نبشته بر سینه کوه مجاور پل به سال 1289 ه.ق حکایت از تعمیر و مرمت پل در زمان ناظم الایاله میرزا غلام حسین خان دارد.

پل قشلاق به خط مستقیم ساخته شده. از نظر استحکام و توجه به عناصر مختلف تشکیل دهنده آن پل قشلاق از نمونه های خوب پل سازی دوره صفوی می باشد. این پل به طور کامل با آجرهایی با ابعاد 5×25×25 ‏سانتی متر ساخته شده ‏و ملاط آن ساروج است. پل از دو دهانه بزرگ به عرض 8/75 ‏متر و چهار چشمه کوچک به عرض 5 متر تشکیل شده و حدود 90 متر طول دارد. عرض پل 5/80 متر و ضخامت پایه ها 6/30 متر می باشد. در دو طرف پایه های پل، موج گیرهایی تعبیه شده ‏که موج گیرهای شمالی مثلثی شکل و موج گیرهای جنوبی مدور می باشند. کف پل نیز سنگ فرش شده است.

" ارگان معماری دوستدار معماری ایرانی "