پروژه ای که از بتن سرد، چوب گرم و مبلمان گرم سفارشی بهره مند بود و پر از خاطرات و صحنه های صمیمی خانواده ای در ایتالیا محسوب می شد.

خانه ای که قرار بود تبدیل به رستورانی صمیمی همراه با پخت غذاهای سنتی شود و در این میان برای تقویت رابطه میان امروز و دیروز؛ به دستور العمل های مادربزرگ و تخصص سرآشپز، درخت زیتون و نماد طول عمر آن، دریای مدیترانه و آکواریوم سبز معادل شده آن نیاز بود.

کلمه کلیدی این پروژه؛ هارمونی و هماهنگی است. با قدم زدن در اطراف فضاها، شما می توانید مجموعه ای بی پایان از جزئیات آشکار و مخفی را مشاهده کنید؛ از دوچرخه قدیمی گرفته تا لوله های آبی که بسیار قدیمی اند.

مصالحی که در این بنا استفاده شد، شامل: کف پارکت عسلی رنگ، رزین های صنعتی و کاشی های بتنی با رنگ های کلاسیک مدیترانه ای می باشد.

برای درک چند حس و کمک به دریافت سایر محرک های موجود در فضا، یک سری کلمات و عبارات در چوب و بتن ها حک شدند. مثل این ضرب المثل :"هرکس از غذا خوردن لذت نبرد، دیوانه، عصبی و عاری از عقل سلیم است."