به گزارش ارگان معماری: زاها حدید، معمار
مشهور عراقی، با طرح های منحصر به فردش، تحسین بسیاری را برانگیخته. یکی از جدیدترین
طرح های او، آسمان خراش آفتابی شهر کوالالامپور مالزی است که با نمایی رقصان و به صورت
شبکه ای فضایی طراحی شده. زاها این برج را به گونه ای بدیع و زیبا، با محیط پیرامونش
یکپارچه نموده.
برج آفتابی کاربری های متفاوتی از جمله:
مسکونی، تجاری، اداری، هتل و پارکینگ را شامل می شود. طراحی این برج با برنامه ریزی
خاصی انجام شده، به گونه ای که کاربری های متفاوت آن از نظر رفتاری با یکدیگر تداخل
نداشته باشند و ایجاد اغتشاش ننمایند. زاها برای رفع این مشکل، برنامه ریزی منسجم و
استراتژی متفاوتی را در نظر گرفت.
استراتژی زاها بدین صورت بود که، بخش مرکزی
برج جایی است که محل اتصال کاربری های متفاوت ساختمان باشد. طرح ریزی آن طبقه طبقه
بوده؛ طوری که یک کاربری بر روی کاربری دیگر قرار بگیرد. در قسمت میانی، برج چند شاخه
می شود و در بالا دوباره این شاخه ها به هم می رسند. زاها در طراحی این برج به خوبی
توانسته است فضاهای عمومی را از فضاهای خصوصی جدا کند.
بدنه برج مانند یک شبکه فضایی که حالتی
رقصنده دارد طراحی شده و متناسب با بررسی وضعیت جغرافیایی، تشخیص موقعیت، بار ساختمان
است. پوشش این شبکه به گونه ایست که بازی نور و سایه را به وجود می آورد. در واقع این
پوشش شبکه ای ترکیبی میان سازه و نمای ساختمان است.
پارامترهای برنامه ریزی و طراحی؛ شبکه ای
از شغل ها، سیستمی مدولار برای اتاق های هتل و آپارتمان های مسکونی را در بر می گیرد.
این شبکه، تشکیل دهنده توپولوژی ساختمان و سازه آن، سیستم لوله در لوله، سیستم پارتیشنی
(فضاهایی با کاربری قابل تعویض) و چشم اندازی انعطاف پذیر و مناسب شرایط مردم است و
توانایی همگون سازی تغییرات در زمان های کوتاه مدت و بلند مدت را دارد. این الگو عناصر
سازه ای را به خوبی پشتیبانی می کند و نماهای بسیار جذاب و زیبا در سرتاسر برج بوجود
آورده است.
طراحی این ساختمان، مجموعه ای از جریان
هایی است که نقشه برج و سازماندهی مسیرهای متفاوت جهت برنامه های گوناگون را در بر
می گیرد. در طول این مسیرها، لابی ها و تقسیم بندی قابلیت های مختلف برج در طبقات و
مراکز ارتباطی شبیه تقاطعی است که مسیرها را برای استفاده کنندگان انعطاف پذیر می کند.
زاها حدید طراحی و برنامه ریزی فضایی برج را با توانمندی بالای خود به خوبی انجام داده
است؛ جهت یابی مناسب و صحیح لابی ها، آتریوم و فضاهای مشترک، روابط بصری ویژه و دسترسی
های نظام بندی شده در همه بخش ها، محیطی قابل فهم و نفوذ پذیر را برای استفاده کنندگان
این برج فراهم آورده است.
آسمان خراش آفتابی در مجموع 66 طبقه و
280 متر ارتفاع دارد. لابی مرکزی برج، نقطه کانونی این ساختمان می باشد و به 4 لابی
دیگر ختم می شود که هر کدام مختص یکی از کاربری های مختلف برج می باشند. این برج در
زمینی به مساحت 6800 متر مربع در سال 2009 طراحی شد.
.
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply