به گزارش ارگان معاری: لکوربوزیه، در سال 1930 خوابگاهی را برای دانشجویان سوئیسی دانشگاه بین المللی پاریس فرانسه طراحی کرد، که در سال بعد، ساختش به اتمام رسید. او و همکارش در این پروژه Pierre Jeanneret، با بودجه ای بسیار کم شروع به طراحی این ساختمان کردند. که این عامل باعث شد، لکوربوزیه بیشترین تمرکزش را روی طراحی این خانه بکار ببرد و کمتر به اصولی که به آن معتقد بود، عمل کند.

پاویون سوئیس، از پنج معمار دیگر هم استفاده کرد که در طول پروژه همراهی می کردند. از ویژگی های این بنا؛ بام سبز است که در خدمت ساکنان بوده و محیطی آرام و زیبا را برایشان به ارمغان آورده است. در ضمن ، باوجود محدودیت بودجه، لکوربوزیه موفق شد ایده هایش را در مورد پلان آزاد و نما اجرایی کند. در پلان آزاد، به غیر از دستگاه پلکان و چند مبلمان ثابت دیگر، بقیه مبلمان ها آزاد هستند و قابل تغییر و جابجایی می باشند.


کارفرما از لکوربوزیه خواست که به غیر از خانه های دانشجویی، ساختمانی در تراز همکف برای فعالیت های مشترک پیش بینی کند. ساختمانی که به آرامی در اطراف بنای اصلی نشسته است و حتی ذره ای لطمه به زیبایی فرم بنا وارد نکرده است. پاویون سوئیس در یک معنا، اصول معماری ویلایی را در یک ساختار بزرگتر و پر جنب و جوش تر، در معرض دید عموم قرار می دهد.


یکی از نکات جالب توجه در این بنا، تنوع بازشوهاست که باعث تنوع نفوذ نور در داخل بنا می باشد که به نظر می رسد با توجه به نوع عملکرد داخلی، نوع بازشو بیرونی، متفاوت شده است و این هنر کسی مثل لکوربوزیه است.