استانبول یکی از پر رونق ترین مکان های دنیا است که محال است یک روز به آن جا بروید و در میان مردم این شهر توریست ها را نبینید. هر نوع جاذبه گردشگری که فکرش را بکنید در این شهر می توانید ببینید حتی آب انبارها! برای مثال امروز می خواهیم به معرفی آب انبار بازیلیکا
بپردازیم
زمانی که به استانبول قسطنطنیه می گفته اند، امپراتوری روم در این مکان حاکم بوده است که بعد از آن امپراتوری بیزانس، آب انبارهای زیر زمینی در آن احداث می کند. برای ساخت آب انبارها توجه زیادی به اشرافی گری می شده است به همین دلیل آب انبار بازیلیکا به عنوان اشرافی ترین مکان آب انبارها شناخته شده است. این آب انبار در زیر میدان بیزانس قرار دارد. در داخل این آب انبار حدود ۳۰۰ ستون با سر ستون های طرح دار ساخته شده که آن را به یک بنای جذاب تبدیل کرده است. به دلیل شباهت این ستون ها و آب انبار به قصر محلی ها به آن قصر غرق شده نیز می گویند. البته مردم این محل به آن آب انبار زیر زمینی هم می گویند
در واقع ژوستینین یکم دستور داد که این آب انبار ساخته شود تا مردمی که در سال های ۵۳۲ زندگی می کردند با مشکل تهیه آب مواجه نشوند. طول آب انبار بازیلیکا ۱۴۰ متر بوده که عرض آن ۷۰ متر است و صد هزار تن آب در خود جای می دهد. هر کدام از ۳۳۶ ستون مرمری که در این آب انبار قرار دارد حدودا ۹ متر هستند. برخی از ستون هایی که در این مکان جا داده شده اند ستون های از پیش اماده ای هستند که از پیش در بخش های سلطنتی قرار داده شده بوده اند و بعد از تخریب بناها ستون ها به این مکان آورده شده اند. نمونه ی وجود این ستون ها را می توان در کلیسای معروف ایا صوفیه ببینید
همه افرادی که از آب انبار بازیلیکا دیدن می کنند علاقه زیادی به دیدن از دو سر بزرگ غول ها دارند. این هیولاهای افسانه ای در ذهن بسیاری از مردم رسوخ کرده است. این سر ها تکیه گاه های ستون های شمالی اند. مدل قرار گرفتن این سر ها موجب شده مردم به آن ها علاقه بیشتری داشته باشند چرا که یکی به سمت عقب چرخیده و یکی هم به طور وارونه به کار گرفته شده است
بعد از اینکه این شهر به دست عثمانی ها فتح شد، برنامه آب رسانی به شهر کاملا تغییر کرد و آب جاری به آب راکد و ساکن ترجیح داده شد و این جا بود که سیاست ایجاد آب انبار متوقف شد. گفته می شود در این مکان قبل از این ماهی گیری نیز می شده است. داستان های زیادی در فرهنگ تاریخ ترکیه در آب کشیدن از این آب انبار شنیده شده است. بعد از روی کار آمدن عثمانی ها، این آب انبار زیبا به یک زباله دان تبدیل شد
بعد از بازیابی این مکان، آب انبار تبدیل به محلی برای قایق سواری و تور های گردشگری شد. این آب انبار حین احیا حدود ۵۰ هزار تن گل در خود جای داده بود که نشان از کم مهری های عثمانی ها داشت و بالخره با تغییراتی که ایجاد شد در ۲۸ سال پیش این آب انبار برای استفاده و دیدار عموم در اختیار مردم قرار گرفت
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply