به گزارش ارگان معماری:نما یا façade به معنای ” صورت و وجه بیرونی شی ” است. لغت façade از واژه ی face مشتق شده است که در اصل به معنای ” صورت آراسته شده چیزی غیر اصیل ” است. اگر چه لغت نما facade برای پوشش ساختمان از قرون وسطی در ادبیات معماری رواج یافته است، ولی کاربرد مفهوم آن به زمان های قبل تر بر میگردد. انتخاب واژه نما، متاثر از تصور مردم قرون وسطی به پوشش ساختمان بود. معماران آن دوران نما را عنصری مستقل می دیدند که بین درون و بیرون ساختمان واقع شده بود. با وجود آن که خانه همچنان فضایی خصوصی و بسته بود، ولی سعی می شد با طراحی نمای آن وضعیت داخلی بنا در بیرون به نمایش گذاشته شود.