لوکوربوزیه در 18 سالگی به سیاحت در اروپا پرداخت. سپس نزد آگوست پره در پاریس کار کرد. (1909-1908) زیر نظر پیتر بهرنز (Peter Behrens) در برلین به کار و تحصیل پرداخت. در 1915 با یک رشته طرح های معماری، راه جدید و اساسی خویش را به سوی مسائل فنی و زیباشناسی ساختمان روشن ساخت و در 1918 برای همیشه در پاریس ماندگار شد. در سالهای بعد طرحهایی برای خانه، آپارتمان و شهر فراهم ساخت که در بیشتر آنها از شکل های صنعتی مانند ساختمان کشتی بخار الهام گرفته بود. در 1921 در طرح خانه های مسکونی، فرم جدیدی در معماری ارائه داد، که نشان دهنده شیوه های نوین ساختمانی بود. در 1923 نخستین ساختمان در نزدیکی پاریس بر پایه قوانین ساختمانی وی بنا شد. در 1946 وابسته گروه بین المللی معماران شد که مسئولیت طراحی ادارات مرکزی سازمان ملل در نیویورک را بر عهده داشت. پس از جنگ جهانی دوم از 1946 تا 52 طرح شهر عمودی را ارائه کرد که بخش هایی از آن را اتحادیه مسکن در پاریس تایید نمود.

لودویگ میس ون دروهه (۲۷ مارس ۱۸۸۶ – ۱۷ اوت ۱۹۶۹) معمار آلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود. همکاران، دانشجویان، نویسندگان و دیگران معمولا او را توسط نام خانوادگی او یعنی میس مورد خطاب قرار می دادند.

محمد منصور فلامکی دانش آموز دبستان انتظاریه،دبیرستان رهنماو دبیرستان دارالفنون(دیپلمه سال1332)-دانشجوی رشته معماری دانشگاه تهران از سال 1332 تا سال 1335-ثبت نام در دانشگاه رم ،دانشکده معماری در سال تحصیلی1956-57 و ادامه تحصیلات دانشگاهی از این سال به بعد در دانشکده معماری ونیز(موسسه دانشگاهی ونیز)تا سال 1342 یعنی سال اخذ درجه دکتری.

نورمن فاستر،متولد ماه ژوئن 1935 و شهر منچستر،شاه مهره ي تاريخ معماري انگلستان است.او كه از يك خانواده ي طبقه ي كارگر اهل منچستر بود،مدرسه را در سن شانزده سالگي ترك و درحالي كه در سالن تالار شهر منچستر به عنوان منشي مشغول به كار بود به معماري علاقه مند شد.پس از گذراندن دوران سربازي در راف با ثبت نام در مدرسه ي معماري دانشگاه منچستر به فراگيري دروسي نسبتاً سنتي پرداخت و سپس به صورت بورسيه در دانشگاه ييل پذيرفته شد.در آنجا با ريچارد راجرز ملاقات كرد و تحت تأثير پل رودلف،باكمينيسترفولر،چاركز وري ايمز و ميس وندررو قرار گرفت.در روند شكل گيري شخصيت حرفه اي فاستر نمي توان به نقطه عطفي اشاره نكرد كه در حقيقت توانست فاستر را به جهانيان بشناساند و آن اعطاي مدال طلاي RIBA (يكي از ارزشمندترين جوايز معماري جهان) در سنين ميان سالي به وي بود.درست زماني كه هنوز فرصت هاي زيادي براي او باقي مانده بود.

ریچارد راجرز در سال ۱۹۳۳، در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. پدر او پزشک بود و مادرش علاقه زیادی به طراحی مدرن داشت. خانواده ریچارد راجرز در سال ۱۹۳۸، همزمان با پدیدارشدن نشانه‌های آغاز جنگ جهانی دوم، به انگلستان بازگشتند. او در مدرسه AA لندن به تحصیل در رشته معماری پرداخت و مدرک فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه Yale دریافت کرد. راجرزدر این دانشگاه به همراه نورمن فاستر ، همکلاسی خویش، از محضر بزرگانی همچون پل رودلف که رئیس مدرسه معماری بود و جیمز استرلینگ بهره جست.

نادر اردلان معماری پرکار، محقق و معلمی تواناست. او در ایران متولد شد و در سن هفت سالگی همراه خانواده اش به ایالات متحده امریکا سفر کرد. او ۱۸ سال از زندگی اش را به تحصیل در امریکا گذرانده و کارش را با اسکیدمور اونیگز مریل در سانفرانسیکو آغاز کرد. وی در سال ۱۹۶۴ به ایران بازگشت و به دنبال آن موقعیتی را به عنوان ریاست بخش معماری شرکت نفت در میادین نفتی ایران پذیرفت. او به همراه خانواده اش به مسجد سلیمان رفت جایی که اولین چاههای نفت در خرابه های معابد زرتشتیان کشف شده بودند. وی در آنجا مدت ۲ سال ساختمانهای زیادی را طراحی کرد .

رضا دانشمیر معمار و نظریه پرداز خوش فکر ایرانی، در سال 1344 متولد شده است. او فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته ی معماری از دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت در سال 1372 است و علاوه بر رشته تحصیلی خود، در زمینه های هنری دیگری همانند نقاشی و موسیقی نیز به فعالیت پرداخته است. 9 نمایشگاه از آثار او در گالری های متفاوت و معتبر تهران واسپانیا، در طی سال های فعالیت وی برگزار شده است که می توان به نمایشگاه جشنواره جهانی معماری در بارسلونای اسپانیا در سال 2009 و نمایشگاه گروهی آثار منتخب جایزه معمار سال 2004، اشاره کرد.

اگر گذرتان به جنوب غرب آمریکا بیفتد، ممکن است یک روز بین صخره‌ها و کاکتوس‌های تنومند آریزونا و وسط خشکی و بیابان با یک ساختمان باشکوه، زنده و شاداب روبه‌رو و برای
دقایقی محو‌ آن شوید. این شُکوه را کسی آفریده که نابغه معماری قرن بیستم، لقب‌اش است. کسی که با الهام از طبیعتِ بیابان خشک آریزونا، توانسته یک تکه از بهشت سبز و باطراوت را بیافریند.
فرانک لوید رایت، معمار، طراح داخلی و نویسنده آمریکایی است که بیش از هزار بنا و سازمان طراحی کرده و پانصد ساختمان را کامل کرده

کامران دیبا آرشیتکت، برنامه ریز شهری و نقاش ایر انی در رشته معماری دانشگاه هاروارد بوستون تحصیل کرد.در سال ۱۹۶۴ در این رشته فارق التحصیل شد و پس از آن به مدت یک سال تحصیلات تکمیلی را در رشته جامعه شناسی ادامه داد.در سال ۱۹۶۶ به تهران بازگشت و یک سال بعد رئیس و طراح ارشد شرکت مهندسین مشاور “DAZ” شد.”DAZ” در ایران پروژه های بزرگ و گوناگونی به انجام رسانید و به سرعت توسعه یافت به طوریکه در سال ۱۹۷۷ صد و پنجاه پرسنل داشت.