ارگان معماری به نقل معمار باشی می نویسد: “سفر به مرکز زمین”، عنوان کتابی از ژول ورن است که خواندنش، تخیل کودکانه ام را پر و بال می داد: “یعنی می شود روزی به زیرزمین رفت؟ ممکن است در آن زیر شهری باشد و مردمی و تمدنی؟” آن روزها چه قدر تصور حضور در سطحی زیر سطح معمول زندگی، غیرعادی به نظر می رسید و امروز آن قدر عادی که در تمام طول راهرو طولانی مترو انقلاب، حتی برای لحظه ای این تخیلات کودکانه بازنمی گردند